De Geloofsbelijdenis

De geloofsbelijdenis, of credo (dat betekent 'ik geloof'), is de samenvatting van het wezen van het katholieke geloof. Het wordt ook wel geloofssymbola genoemd. De eerste belijdenis gebeurt bij de doop, een van de zeven sacramenten van de Rooms-Katholieke Kerk. Het doopsel wordt toegediend "in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest". Zo ook bestaat de geloofsbelijdenis uit drie delen. Ze zijn met elkaar verbonden, maar toch verschillend. De kerkvaders noemen de verschillende onderdelen artikelen van het geloof. De heilige Ambrosius bevestigde dit reeds. Het bidden van het credo betekent het contact zoeken met God, Vader, Zoon en heilige Geest.

Verschillende vormen

Door de traditie van de Kerk heen, zijn diverse geloofsbelijdenissen ontstaan:

Geloofsbelijdenis van de oude, apostolische kerken
De belijdenis van kerkleraar Athanasius
Geloofsbelijdenissen van concilies (zoals Nicea, Toledo, Lateranen en Trente)
Geloofsbelijdenissen van verschillende pausen

 

Geen van de belijdenissen is achterhaald, maar zijn een antwoord op de tijd waarin ze zijn ontstaan. Er zijn echter twee belijdenissen die een bijzondere plaats innemen.

De geloofsbelijdenis van de apostelen Credo
Dit is de samenvatting van het geloof, zoals door de eerste volgelingen van Jezus beschouwd.

Geloofsbelijdenis van Nicea-Konstantinopel Nicea 
Een van de belangrijke resultaten van beide concilies (uit 325 en uit 381) is deze geloofsbelijdenis, die in de westerse en oosterse kerken wordt gebruikt.