Wie zijt gij?
Broeders en zusters in
Christus,
De joden uit Jeruzalem
zonden priesters en levieten naar Johannes de Doper met de vraag: " Wie zijt
gij?”
Johannes zegt hen
alleen wie hij niet is: de Christus.
Maar ze vroegen door: "
Wat dan?, zijt gij Elias, zijt gij de profeet?”
Nee, hij is niet erg
spraakzaam en moeilijk om mee te communiceren.
Alhoewel te
betwijfelen valt of Johannes inderdaad zo gesloten was.
Want koning Herodes
luisterde graag naar hem en velen kwamen naar hem luisteren en lieten zich
dopen.
Maar juist tijdens het
prediken had hij het niet over zichzelf, maar over Hem die na hem komt.
"Ik ben de stem van een
roepende in de woestijn: Maakt recht de weg des Heren”.
Om Hem gaat het
allemaal en Johannes voelt zich geroepen om zijn stem te gebruiken om dit aan
te kondigen.
Johannes schaamde zich
daar niet voor.
"Ik doop met water,
maar midden onder u staat Hij, die gij niet kent; Hij is het, die na mij komt en voorrang heeft op mij; ik ben niet waardig zijn schoenriem los te maken.”
Hij kwam er rond voor
uit en dit heeft hem uiteindelijk het leven gekost.
Na hem zijn er zovele
volgelingen van Christus geweest die hun leven gaven, want ze zwegen niet waar
gesproken moest worden.
Zoals ook nu, was toen
christen-zijn geen vanzelfsprekendheid. |
Alleen wie zich bewust zijn, dat het christen-zijn consequenties met zich meebrengt, zullen er ook een prijs voor durven te betalen.
Men zal uitgelachen en verstoten worden, gemarteld en misschien wel gedood worden.
Ja, straks vieren wij weer het Kerstfeest.
Maar wat vieren wij dan?
De geboorte van iemand die de wereld wil verbeteren?
De geboorte van iemand die uiteindelijk monddood werd gemaakt?
Nee, broeders en zusters, we vieren met dankbaarheid de geboorte van Iemand, die ons nog altijd oproept tot navolging.
Iemand die als God-mens tot ons is gekomen en wiens zending in deze wereld nog steeds doorgaat.
Dit door hen die in Hem geloven, die geloven in Zijn verlossing uit zonde en dood, Hij die Zijn liefde gaf tot het uiterste.
Hij was het Licht dat in de wereld kwam.
Dat was nu de zending van Johannes, hiervan moest hij getuigen, zoals we lezen in het 1e evangelie van Johannes: "Er kwam een mens, door God gezonden; Johannes was zijn naam.
Deze kwam om te getuigen, om getuigenis te geven van het Licht, opdat allen zouden geloven door hem.
Hij zelf was niet het Licht, maar hij moest getuigen van het Licht.”( Joh.1:6-8)
Het gaat hier om een werkelijkheid die moeilijk kan worden uitgedrukt.
Daarom grijpt de gelovige mens naar beelden, want de taal van een symbool is machtiger dan die van de wetenschap.
"Licht uit Licht”, belijden wij in het Credo, het is het duiden op Zijn goddelijke herkomst.
Maar durven wij ook te geloven dat Hij het Licht der wereld is?
Is geloven een sprong naar het Licht of alleen een sprong in het duister?
Mogelijk hebben wij in ons leven wel eens risico’s genomen door ons aan Hem toe te vertrouwen.
U zag bijvoorbeeld geen uitkomst meer tot dat u in nood tot Hem uw toevlucht nam en er onverwacht uitzicht en redding kwam op een wijze die u niet had verwacht.
Ja, Christus licht kan op talloze manieren ons leven binnenkomen en binnendringen in onze duisternis.
Maar dat gaat niet vanzelf, het vraagt een kans te krijgen om toegelaten te worden.
Dan pas kan het Licht van Christus zijn werk doen.
Als wij dit, medegelovigen, ondervinden, dan kunnen wij op onze beurt van het Licht getuigen en Christus belijden als Gods enige Zoon en onze Heer.
Amen
Hans Smits