Vol genade en waarheid

 
Medegelovigen,
Het jaar des Heren 2015 loopt ten einde.
Zelden zijn wij ons de betrekkelijkheid van de tijd en van ons leven zozeer bewust, als op de grens tussen Oud- en Nieuwjaar.
We kijken terug op het afgelopen jaar, een jaar om God te danken voor Zijn genade.
Een jaar met ups en downs, in ons privéleven, in de wereld en ook in het kerkelijk leven.
Velen hebben hun baan verloren en moeten leven in grote onzekerheid.
Velen leven in armoede of net aan de armoedegrens en is het leven een zwaar drukkend juk.
Sommigen kampen met een ernstige ziekte en is de toekomst onzeker.
Een jaar waarin we misschien wel afscheid hebben moeten nemen van een dierbare en is het leven hierdoor totaal ontwricht.
Een jaar waarin wij ook veel verdriet hebben gedeeld.
Uiteraard denken wij aan de vreselijke aanslagen door IS, die vele onschuldigen het leven hebben gekost.
We hebben gerouwd en met onze gedachten zijn we bij hen die verslagen achterblijven.
Wonden die er geslagen zijn in het leven van mensen.
De grote angst die er voelbaar is door terreurdreigingen.
We zien het leed en verdriet van zovelen die worden vervolgd en bedreigd, van huis en haard verdreven zijn.
 

Afbeelding invoegen

Het geeft ons een onrustig gevoel en diep in ons binnenste sluimert de angst van wat er ons allemaal nog te wachten staat en waar eindigt de haat en het geweld?
Ja, altijd wordt ons leven, zowel lichamelijk als geestelijk, aangevallen door machten en krachten die Christus en zijn verlossing bestrijden.
De antichrist is dus niet alleen voor de eindtijd, maar is voor ons mensen een dagelijkse bedreiging.
Wij moeten dus waakzaam blijven, want wanneer het tijdstip van het einde der tijden daar is, weet niemand.
Door de dagelijkse bedreiging staat Christus voor ons, als gelovigen, recht tegenover de leugenaar, de duivel, die erop uit is ons aan de macht van Gods liefde en gerechtigheid te onttrekken.
Het is zelfs zover in mensen geslopen, dat ze hun eigen leugens geloven en erin verstrikt raken.
Maar voor wie Christus als de waarheid kent, is de leugen onverenigbaar met de waarheid.
Zo stelt ook Christus vandaag in het evangelie aan zijn leerlingen de vraag: "Wie zeggen de mensen, dat de Mensen is?” ( Matth. 16: 14)
Dan horen wij een opsomming van allerlei profeten, maar Hij wil weten hoe de leerlingen hierover denken.
"Wie zegt gij dat Ik ben?”
Petrus geeft dan een goed en duidelijk antwoord: "Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God.”
En Jezus sprak tot hem: ”Zalig zijt gij, Simon, zoon van Jona; want niet vlees en bloed hebben u dit geopenbaard, maar mijn Vader, die in de hemel is. Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal Ik mijn kerk bouwen, en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen.”
Petrus beaamt wat Johannes schrijft in het 1e hoofdstuk: "En het Woord is Vlees geworden en Het heeft onder ons gewoond.
En wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd.”
In Zijn Woord wil God heel Zijn hart leggen en liet Hij zo Zijn Woord vlees en bloed worden in Jezus Christus Zijn Zoon.
Hij, "die tot de zijnen kwam, maar de zijnen ontvingen Hem niet: Wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid, vol van genade en waarheid”.
Medegelovigen, de tijd is niet de meester van ons leven en onze geschiedenis, maar het Woord heeft de tijd voor ons.
In Jezus christus komt het ware licht in de duisternis.
Door Gods Woord worden wij kinderen van God en worden opgenomen in een gemeenschap van liefde, hoewel deze liefde in vele gemeenschappen helaas nog ver te zoeken is.
Zegt het prachtige gezang "Ubi caritas et amor, Deus ibi est. Congregavit nos in umum Christi amor.”
"Waar liefde is, daar is God. De liefde van Christus heeft ons verenigd.” dan helemaal niets?
Bidden en zingen wij dit zonder erbij na te denken hoe waardevol deze tekst wel niet is?
Zo ja, waarom zet men dan niet het egoïsme buiten de deur, in plaats van hén die de Waarheid verdedigen en handelen vanuit Zijn Liefde.
"Genade op genade hebben wij allen ontvangen”, zo schrijft Johannes verder, dag in dag uit, vandaag, morgen, in het nieuwe jaar en tot in eeuwigheid!
Als wij Hem het eerste Woord geven in ons leven, dan is het aan ons om Hem ook het laatste Woord te geven.
Maar, beste mensen, past het Woord in ons leven?
Of is het "laatste uur” aangebroken en is de "antichrist" in onze wereld gekomen?
Misschien wel in onze omgeving of erger nog: in onszelf.
Moge deze laatste dag van 2015 niet het laatste uur zijn, Zij woord is er één van vergeving, van een nieuw begin!
Naar Zijn Woord willen wij in het nieuwe jaar weer gaan leven.
Broeders en zuster, laten wij ons tijdens de overstap van het oude– naar het nieuwe jaar, toevertrouwen aan Maria, die moeder werd van Gods mensgeworden Woord.
Zij die Christus, haar Zoon, nabij bleef van de kribbe tot onder het kruis.
Vragen wij haar, dat zij ons beschermen mag en voor ons een voorspreekster mag zijn.
Heilige Maria, Moeder van God, bid voor ons, zondaars.
Ik wens u allen een Zalig Uiteinde en een Gezegend Nieuwjaar.
Amen.
 
Hans Smits