Tarwe en onkruid

 
Broeders en zusters in Christus,Christus zegt ons: "Tarwe en onkruid, laat ze beide opgroeien tot de oogst”.
Je hoort mensen nog weleens zeggen: "waarom grijpt God niet in?
Pas als de oogst rijp is zal Hij tot de maaiers zeggen: "Verzamelt eerst het onkruid, en bindt het in bundels, om het te verbranden; maar bergt de tarwe in mijn schuur”.
Ja, er zit heel wat onkruid tussen het tarwe, er is zoveel kwaad in de wereld.
En God , die laat het allemaal maar door gaan, doorwoekeren.
Zelfs als er iets goeds gebeurt, dan zal ook weer het kwade triomferen.
Wat hier gebeurt is de schaduwzijde van het leven.
Wij spreken dan over een verschil tussen goed en kwaad.
Het geweten zegt ons in eerste instantie wat goed en kwaad is, maar ook daarbuiten weten wij maar al te goed dat sommige zaken goed of helemaal verkeerd kunnen zijn.
De toestand waarin mensen angst voor elkaar moeten hebben is een kwaad en daar waar mensen elkaar kunnen vertrouwen is het goede.
In onze tijd spreken wij over een toenemende criminaliteit.
Het groeit samen op met alle vele goede dingen in de wereld.
Goed en kwaad zijn met elkaar vervlochten als de wortels van de tarwe en het onkruid op dezelfde akker.
Ja, onkruid woekert overal.
Hoe verder de moderne tijd vordert, wordt ook onze aandacht gevestigd op aanslagen, moorden, onrust, ontevredenheid.
Juist met een kracht dat het meer opvalt dan het vele goede dat vaak maak heel bescheiden in het nieuws komt.
 

Afbeelding invoegen

Maar juist tussen het goede wordt door de vijand onkruid gezaaid, zoals in de parabel waar de knecht zegt: "Waar komt dat onkruid vandaan?”
En zijn heer antwoord: "dat heeft een vijandig mens gedaan."
Dat onkruid zijn ook die dingen die van binnenuit komen, uit het innerlijke van de mens.
Het gaat om geduld, vriendelijkheid, verdraagzaamheid, eerlijkheid en uithoudingsvermogen.
Als hier iets niet klopt komt er bij velen het eigen "ikje” te voorschijn.
Dan zal men merken, dat er tijdens het zaaien op de akker van de ziel, niet alleen goed zaad is gevallen, maar dat er ook veel onkruid tussen zit.
En dat onkruid wil ons ervan afhouden een goed mens te zijn en gaat het goede in de mens overwoekeren als er zwakke momenten zijn van egoïsme, jaloezie, haat, enz.
In elk mens is dit onkruid aanwezig en het kost ons allemaal inspanning om telkens dit onkruid te verwijderen en zo het goede zaad tot volle wasdom te laten komen.
Maar gelukkig hoeven wij dit niet alleen te doen, God komt ons te hulp.
Hij geeft ons de innerlijke kracht dit te volbrengen.
Dit wordt dan ook uitgedrukt in het evangelie, waarin Jezus spreekt in een gelijkenis: Hoe goed en kwaad met elkaar verstrengeld kunnen zijn.
Wij worden in de wereld geconfronteerd met goed en kwaad en daarmee moeten we leven, maar wel met een geduldig en altijd geweldloze hoop op het Rijk van God.
Want uiteindelijk bepaalt God zelf, wat onkruid en wat tarwe is.
Maar door zoveel mogelijk onkruid te wieden zal het zaad uitgroeien en vrucht dragen.
Met deze vruchten kan de mens goed doen in deze wereld en wel met een blij en dankbaar hart.
Dan kunnen wij ook een steun worden voor mensen die nood hebben, die een houvast en een toevlucht nodig hebben.
Wij kunnen ons in een wereld met al haar onkruid, wanneer we groeien in Godsvertrouwen en meewerken met Gods genade, laten vormen in het Licht én naar het beeld van Christus.
Zo mogen wij als Christenen gist zijn, die ook de wereld en de maatschappij van vandaag kan doordringen.
De wereld is geschapen ter wille van het goede en dat zal overwinnen!
Amen.
 
Hans Smits