Strijder voor het geloof
Broeders en zusters in
Christus,
De heilige bisschop en
martelaar Lambertus, wiens feestdag wij vandaag vieren werd omstreeks 625 te
Maastricht geboren.
Hij volgde zijn
leermeester, de Heilige Theodatus, op als bisschop van Maastricht.
Om politieke redenen
moest hij van 675 tot 682 zijn zetel verlaten en verbleef hij in de
Benedictijner abdij te Stavelot.
Na 682 woonde hij in
Luik, waar hij kort voor 706 werd vermoord.
Zijn opvolger Hubertus
bracht omtrent 718, zijn relieken over naar Luik, waarbij onderweg wonderen
gebeurden.
De Heilige Lambertus
was een groot en moedig strijder voor het ware geloof, want hij durfde als
bisschop voor de christelijke overtuiging en moraal uit te komen en was niet
bang om de machthebbers van zijn tijd terecht te wijzen.
Lambertus wist de goede
strijd van het geloof te strijden en heeft het zelfs met de dood moeten
bekopen.
Het bloed van de
martelaren is het zaad voor de opleving van het geloof.
Door voor het Geloof te
strijden ondervond Lambertus heel veel weerstand, hij werd zelfs verbannen.
Dit overeenkomstig de
woorden van de Heer zelf, die zegt dat Hij tweespalt is komen brengen.
Want wie vóór Hem
kiest, roept weerstand op bij anderen die dat niet doen.
We herkennen dit
ongetwijfeld, wanneer we opkomen voor het geloof, voor de waarheid, en strijden
voor Christus, zullen we op veel tegenstand stuiten.
We zullen misschien wel
veracht of verbannen worden.
Christus wil vrede en
eendracht, maar uit de boosheid en jaloezie van mensen komt verdeeldheid.
De blijde boodschap van
liefde, die de Heilige Lambertus verkondigde in de voetsporen van Christus,
bracht mensen ertoe hem te doden.
Zo werden talloze
volgelingen van de Heer gedood omwille van hun geloof, ook nu nog!
Zij volhardden ten
einde toe, omdat ze hun verbondenheid met God van grotere waarde achtten dan
hun eigen bestaan.
Zegt Christus niet tot
ons: "Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als de graankorrel niet in de aarde valt
en sterft, blijft zij alleen; maar als zij sterft, draagt zij rijke vrucht.
Wie zijn leven
liefheeft, zal het verliezen; maar wie zijn leven hier op deze wereld haat,
bewaart het voor een eeuwig leven”. ( Joh.12:24-25)
Broeders en zusters,
moge ook in onze tijd de Heilige Lambertus een voorbeeld zijn van offerbereide
liefde, opdat het geloof weer in de harten van velen gaat leven. |
Mogen de parochiekerken die de Heilige Lambertus zijn toegewijd, trouw blijven aan de Moederkerk en de christelijke waarden.
Vooral in deze tijd van secularisatie, geloofsverflauwing, geloofsverduistering en geloofsafval, is er een duidelijke getuigenis van het ware geloof nodig en niet door een manier te zoeken om zoveel mogelijk mensen te lokken, de kerken vol te krijgen, vaak door wereldse activiteiten en muziek.
Dit is alleen maar lucht, dat verdwijnt in het niets!!
Want, wat bij velen in parochies nog telt is: aantallen, muziek en geaccepteerd worden!
Nee, het enige wat mág tellen, en dat heeft de Heilige Lambertus ons voorgeleefd, is het geloof, het samenkomen met gelovige mensen die Christus en Zijn Leer willen volgen!
St. Paulus schrijft aan Timoteüs: "Zo moet gij leren en vermanen… De man Gods streeft naar gerechtigheid, godsvrucht, geloof, liefde, volharding en zachtmoedigheid”.
Zo wist ook de Heilige Lambertus de goede strijd van het geloof te strijden, ook al ondervond hij nog zoveel tegenstand.
Beste mensen, door voorbeeld en gedrag, vooral in ons dagelijks leven, kunnen wij misschien velen tot nadenken brengen over hun leven en hun verhouding tot God.
Moge de Heilige Lambertus onze voorspreker zijn.
Amen.
Hans Smits