Spaar uw volk!

 
Medegelovigen,
Vandaag horen wij in het epistel: " Waarom hoort men onder de heidenen zeggen: Waar is nu hun God?”
(Joël, 2: 18)
Inderdaad, wat een actuele vraag!
De mensheid heeft God de wereld uitgeholpen en hierdoor werken wij elkaar de wereld uit.
Het wordt hoogtijd dat wij ons verzamelen om een periode in te luiden van bezinning, een periode om te komen tot een andere manier van leven, tot een nieuwe levensstijl.
Een levensstijl waarbij God weer de grote aanwezige is, een Kerk en een geloof waar Christus zichtbaar is.
Niet door allerlei wereldse acties in het leven te roepen, maar door gebed, een rouwmoedig hart, terugkeren naar Hem die ons het leven heeft gegeven en naar het Woord dat is vleesgeworden.
Aan de wereld laten zien dat we ervan overtuigd zijn dat God in ons midden is en met ons meetrekt door dit dal van tranen.
Terecht wordt er geroepen: "Waar is jullie God?”
 

Afbeelding invoegen

Men mag dan wel paus, kardinaal, bisschop, priester, religieus of leek zijn; we zijn vaak te weinig christen, de Kerk is te veel met wereldse zaken bezig door pogingen te bewerkstelligen om de wereld in de kerk te brengen i.p.v de Kerk in de wereld.
Men is te weinig in liefde en trouw, aan God en elkaar verbonden.
Wij moeten God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest werkelijk ernstig nemen en geloven in Hun aanwezigheid.
De kracht van de Heilige Drievuldigheid betekent: ruimte voor gebed, goed zijn voor de medemens, opkomen tegen onrecht, wetende dat we aan onszelf telkens weer een beetje zullen sterven.
Daarom is het goed om weer eens stil te staan bij onze manier van leven en nadenken over de vraag: Wat is er nu belangrijk in het leven?
Want eens is het leven hier op aarde afgelopen en wat verwachten wij dan?
Is er nog wel iets wat we kunnen verwachten?
Hierop geeft Aswoensdag een antwoord!
We worden getekend met as van gewijde palmtakjes.
"Gedenk, o mens, dat gij stof zijt, en tot stof zult wederkeren.”
De as als teken van vergankelijkheid van het aardse en het teken van het kruis dat wijst op Christus kruisdood.
"Keert terug tot Mij van ganser harte in vasten en geween en geschrei. En scheurt uw harten in plaats van uw kleren.” ( Joël 2,12)
Ja, God geeft ons in de Vastentijd de mogelijkheid om naar Hem terug te keren.
Het is een uitnodiging aan ons!
Er moet sprake zijn van oprechte innerlijke bekering.
Christus zegt ons in het evangelie hoe wij moeten vasten: "Als gij vast, zet dan geen somber gezicht, zoals de schijnheiligen dat doen.
Zij maken hun gezicht ontoonbaar om aan de mensen te laten zien dat zij vasten.
Zij hebben hun loon al ontvangen."
Maar vervolgt Hij: "Als gij vast, zalf dan uw hoofd en was uw gezicht, om niet aan de mensen te laten zien dat gij vast, maar aan uw Vader die in het verborgene is; en uw Vader die in het verborgene ziet zal het u vergelden.” (Matth.8, 16-17)
De hemelse Vader, die in het verborgene ziet, zal ons belonen, als wij dat alles in stilte en met een nederig hart doen.
Laten we terugkeren tot Hem, laten wij een stapje terug doen en ons hart openstellen voor Hem die onze Schepper en onze toekomst is.
Wanneer ons hart ongeordend is, dan hebben wij nu de gelegenheid om een "grote schoonmaak” te houden.
Het maakt ons geestelijk rijker, omdat wij dan Gods liefde mogen ervaren.
Door te vasten zullen onze gebeden ons leiden tot een hernieuwde innige relatie met God, onze Vader.
Vastentijd, een tijd van innerlijke ommekeer, een tijd om schatten te verzamelen in de hemel, waar geen roest en geen mot ze verteren en waar geen dieven inbreken en stelen.
Zo kunnen wij met een opgeruimd hart de vreugde van Christus verrijzenis met Pasen deelachtig worden.
Want..... zegt Christus, " Waar uw schat is, daar is ook uw hart”. ( Matth. 8,21)
In deze geest wens ik u een gezegende Vastentijd toe.
Amen.
 
Hans Smits