Openbaren wat verborgen was

Broeders en zusters in Christus,
"Onze prediking is tot u gekomen niet alleen met woorden, maar ook met kracht en met de Heilige Geest.” schrijft de apostel Paulus aan de christenen van Thessalonica.
Dat is nu precies de kern van het evangelie van deze zondag, waarin Jezus de gelijkenis verteld over het mosterdzaadje.
Het kleine mosterdzaadje dat een grote boom wordt met vele takken waarin de vogels des hemels komen nestelen.
Dat is ook onze levensopdracht als christen, uitgroeien tot een boom!
En als wij de kracht hebben van die grote boom, zullen wij moeten getuigen van de waarheid en Gods Woord verkondigen. 
 

Afbeelding invoegen

Anno 2017 mogen we beamen dat er nog maar weinig bomen over zijn en met de kerk gaat het al helemaal niet goed.
De weinige stevige bomen probeert men te vellen of vallen ten prooi aan de storm van de godsverduistering.
Er zijn tegenwoordig nog maar weinig mensen die zich iets aantrekken van het Woord van Christus.
Vooral deze ontwikkelen maken ons verdrietig, doet pijn en maken ons onzeker.
Hoe zal het verder gaan?
Kalft het geloof, de godsdienst steeds verder af in onze maatschappij?
Of bewaard iedereen zijn of haar geloof voor zichzelf?
En toch, beste mensen, zegt iets in ons dat dit niet goed is!
In het begin, bij de jonge Kerk, toen bijna nog niemand van de Kerk gehoord had en Gods Woord nog niet had geklonken, hebben de apostelen en hun volgelingen openlijk het Woord Gods verkondigd.
Zij hebben de Kerk bijeengehouden.
Dit kon met de kracht van de Heilige Geest die hun geschonken was.
Zij hebben het zaad gestrooid op Gods akker en dit zaad groeiden uit tot bomen, grote stevige bomen, waarin de vogels konden schuilen.
Zelfs toen ze werden bedreigd en hun leven dreigden te verliezen, bleven ze volharden.
Zij geloofden dat hun zachte stem en hun kleine groep toch een bijdrage kon leveren in de verkondiging van de Waarheid.
Hoe anders is het nu, we ervaren en innerlijk verdeelde kerk, geloofswaarheden die op een helling staan en woorden die verdeeldheid zaaien.
Inderdaad, met hoe weinig ze toen ook waren, het geloof bloeide.
Het bloeide omdat zij met diepe overtuiging uitkwamen voor de waarheid van Gods Woord en grote waarde van de H.Kerk, die is gebouwd op de steenrots.
Zij werden gesteund door de kracht van de H.Geest.
De apostelen en hun volgelingen waren de kleine mosterdzaadjes, die uitgroeiden tot stevige bomen.
Wij voelen ons tegenwoordig zwak en klein en velen missen het geloof in Gods kracht.
Dat is het grote probleem van deze tijd!
Wij moeten net als de apostelen er op vertrouwen dat onze getuigenis werkt en wij moeten die werking overlaten aan God.
Het gaat om trouw, trouw aan God en aan Zijn Woord.
Het geloof verdedigen van een Kerk, de Moederkerk die eeuwenlang onaangeroerd is gebleven en waar de H.Geest haar werk kon doen.
Waar elke dag gebeden werd om de hulp van die H.Geest.
Broeders en zusters, laten wij opnieuw de moed vatten om als echte christenen te leven, om Gods Woord te onderhouden, trouw te blijven aan de Moederkerk en te bidden tot de H.Geest, dat Hij ons Zijn gaven wil blijven schenken, ook als anderen ons daarom verachten, uitlachen of voor gek verklaren.
Zo kunnen wij getuigen, hopelijk anderen tot nadenken zetten, bijna onopvallend, zoals het mosterdzaadje.
Daarbij moeten we blijven vertrouwen op God, die Zijn wegen gaat.
Moge ons dat nieuwe kracht schenken om, net als de apostelen, onze maatschappij weer te doordringen van de christelijke geest en Gods Boodschap.
Dan is, zoals St.Paulus schrijft, de prediking tot ons gekomen niet alleen met woorden, maar ook met kracht en met de Heilige Geest.
Amen.
 
Hans Smits