Lauda Sion
" Caro mea vere est
cibus,et sanquis meus vere est potus, Mijn Vlees is waarlijk spijs en Mijn
Bloed is waarlijk drank.” ( Joh. 6) horen wij in het Introïtus.
Afgelopen donderdag,
broeders en zusters, hebben wij het
feest gevierd van het Allerheiligste Sacrament – Sacramentsdag.
De officiële naam van
deze dag zegt het al: feest van het Allerheiligste!
Er zijn veel dingen
waar we zuinig op zijn, omdat ze heilig voor ons zijn.
Eén van die dingen waar
we heel zuinig op zouden moeten zijn, is het Allerheiligste.
We horen hier met
eerbied mee om te gaan.
Alleen de priester mag
de H. Hostie aanraken, terwijl er na vaticanum II werd gepromoot dat door leken
de H. Communie kon worden uitgereikt en zelfs meegenomen voor een zieke thuis.
Men gaf als voorschrift
een daarvoor bestemde pixis te gebruiken, maar dit werd door veel mensen
eigenhandig aangepast met allerlei profane doosjes, zoals pillendoosjes,
rozenkransdoosjes, sieradenblikjes ect.
Dan nog niet te spreken
over de weg die men gaat om de zieke te bezoeken, of moet ik zeggen omweg, want
men gaat ondertussen een praatje maken, koffiedrinken, boodschappen doen, zo
kan ik nog wel even doorgaan.
Ja, het Allerheiligste
ging van gewijde handen over in ongewijde handen en komt in handen van personen
die niet weten hoe ze hiermee om moet gaan.
Alleen als wij ons
laten doordringen door de inhoud en de betekenis van het Allerheiligste
Sacrament kunnen wij in vreugde en eerbied ons geloof beleven.
Zo niet, dan blijft het
"iets” dat geheel buiten ons staat en wij hieraan ook geen waarde kunnen
hechten.
Want juist in het
Heilig Misoffer komt de inhoud van ons geloof tot ons.
Hij, Jezus Christus, die
ons heeft verlost, verlost van het kwaad, verlost van de boze, verlost van de
duisternis in onze ziel, van onzekerheid en twijfel, angst en wanhoop.
Hij heeft ons verlost
uit de zondige situatie waarin Adam de mens heeft gestort.
Natuurlijk blijven wij
door de zonde besmet, maar als wij Christus in ons hebben, Hem telkens weer
toelaten , zullen wij hiertegen bestand zijn.
Onlangs las ik een
preek van een priester over de H. Communie waarin hij zei: " Dat wij geen stukje
van Jezus ontvangen, maar gevoed worden
door Jezus’ mentaliteit.”
"Dat Jezus een beker
met fonkelrode wijn nam en zei: ‘Mijn bloed, voor jullie vergoten, zelfs voor
hen die mijn bloed wel kunnen drinken.”
Broeders en zusters, wat
een dwaling en misleiding !!!
Laten wij ons niet
laten misleiden door lichtzinnigheid en vreemde verzonnen theorieën. |
In het Lauda Sion staat zo prachtig beschreven: "A sumente non concisus, non confractus, non divisus: Integer accipitur. Hij wordt niet verdeeld, gebroken of verbrokkeld door wie Hem nuttigt, maar in zijn geheel ontvangen.”
De evangelist Johannes tekent in zijn evangelie op Sacramentsdag zó duidelijk de woorden van Jezus op: "Mijn Vlees is waarlijk spijs en mijn Bloed is waarlijk drank. Wie mijn vlees eet en mijn Bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Wie dit brood eet, zal leven in eeuwigheid. " (Joh. 6: 56-59)
Ook in het epistel, de 1e brief van de H. apostel Paulus aan de Corinthiërs, wordt niet met dubbelzinnig geschreven, nee, klaar en duidelijk!
De evangelist Johannes tekent in zijn evangelie op Sacramentsdag zó duidelijk de woorden van Jezus op: "Mijn Vlees is waarlijk spijs en mijn Bloed is waarlijk drank. Wie mijn vlees eet en mijn Bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Wie dit brood eet, zal leven in eeuwigheid. " (Joh. 6: 56-59)
Ook in het epistel, de 1e brief van de H. apostel Paulus aan de Corinthiërs, wordt niet met dubbelzinnig geschreven, nee, klaar en duidelijk!
"Zo dikwijls gij dit Brood eet en deze kelk drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij wederkomt. Daarom: alwie onwaardig dit Brood eet of de kelk des Heren drinkt, zal schuldig zijn aan het Lichaam en Bloed des Heren. Een ieder moet daarom zichzelf onderzoeken en dan eerst van dit Brood eten en van deze Kelk drinken; want wie onwaardig eet en drinkt, eet en drinkt zichzelf een oordeel, omdat hij het lichaam des Heren niet weet te onderscheiden.” (Cor. 11: 28-29)
Laten wij met eerbied het Heilig Misoffer bij wonen, het kruisoffer dat telkens weer plaatsvindt.
Telkens als dit zichtbare Offer wordt gevierd, wordt het Kruisoffer tegenwoordig gesteld.
Als wij de H.Mis bijwonen, zijn wij tegenwoordig op Calvarië, waar Christus weer wordt geofferd en schenkt Hij zich aan ons.
Op Witte Donderdag, bij het Laatste Avondmaal, droeg Christus het Offer van Calvarie bij voorbaat op.
Hij wijdde ook zijn apostelen tot bisschoppen en droeg hun op, ditzelfde Offer op te dragen te zijner gedachtenis, opdat "Hij aan zijn beminde bruid, de Kerk, een zichtbaar Offer zou nalaten, zoals de menselijke natuur vraagt" leert ons het Concilie van Trente.
De priester draagt de H. Mis op in Christus' naam en in zijn persoon, in persona Christi, aan God de Vader, en omdat hij het volk leidt bij de aanbidding en de eredienst.
Hij leidt de kudde zoals de Goede Herder dit doet.
Laten wij, als wij de Heilige Mis bijwonen, de mooie lofzang: "Ecce Panis Angelorum” overwegen en met eerbied het Allerheiligste Sacrament naderen en ontvangen.
"Ecce panis Angelorum, factus cibus viatorum: vere panis filiorum, non mittendus canibus. Zie, het brood der Engelen, is de spijs geworden voor ons zwervelingen; het is het ware brood der kinderen, niet de honden voor te werpen.”
Broeders en zusters, moge het feest van Sacramentsdag een echte feestdag zijn en niet alleen op Sacramentsdag maar elke zondag, zo mogelijk elke dag herhalen, dan wordt het, voor ons gelovigen, voor heel ons leven vruchtbaar.
Amen.
Hans Smits