Heilige CYPRIANUS & JUSTINA*

 
Heilige CYPRIANUS & JUSTINA, martelaren.
De zielen der rechtvaardigen zijn in Gods Hand en de kwelling van het kwaad zal hen niet treffen; in de ogen van de dwazen schijnen zij te sterven; zij echter zijn in vrede".
Cyprianus, vroeger tovenaar, later martelaar, had op alle mogelijke wijzen getracht de christelijke maagd Justina, voor wie een heidense jongeman in hevige hartstocht was ontbrand, te bewegen hem met wederliefde tegemoet te komen.
Omdat al zijn bemoeienissen vruchteloos waren, vroeg hij de bozen vijand om raad, kreeg echter ten antwoord, dat hij geen macht bezat over diegenen die CHRISTUS waarachtig vereerden.
Door dit antwoord ontsteld, begon Cyprianus nu over zijn vroeger goddeloos leven berouw te hebben en het te verafschuwen.
Hij verzaakte aan alle toverkunsten en bekeerde zich oprecht tot het christelijk Geloof.
Hij werd daarom met de maagd gegrepen en beiden verwierven zij de martelaars-kroon.
Hun lichamen, die zes dagen lang onbegraven bleven, brachten enige gelovigen ‘s nachts in het geheim op een schip naar Rome.
En begroeven ze op het landgoed van de edele matrone RUFINA.
Later bracht men ze naar de stad over, waar ze in de basiliek van het Lateraan, bij het doopvond werden bijgezet.
De lezing uit de H.SCHRIFT van de 1ste herfstmaand is buitengewoon naar het leven geschilderd en leerzaam.
Twee mannen en twee vrouwen treden vóór ons: JOB, TOBI, JUDITH, ESTER - heldenfiguren van het grootste formaat.
De gemeenschappelijke trek is het: TROUW blijven bij leed en kwelling.
JOB, het spreekwoordelijke type van GEDULD.
Geduld is een deugd, die wij elk uur van de dag nodig hebben.
CHRISTUS zegt: "In lankmoedigheid zult gij uw ziel bezitten".
TOBIT is een goede brave man, de huisvader, diep gelovig en godvrezend.
Zijn grondtrek is zijn milddadigheid, barmhartige naastenliefde.
JOB en TOBIT, beiden moeten door bitter lijden tot trouw in de beproeving en het daarvoor komen.
De tweede groep vormen JUDITH & ESTER., twee edele vrouwen.
Vooral staat JUDITH groot voor mij, de in onthouding levende weduwe, de wijze vrouw.
Zij zet haar leven, haar eer voor haar volk, voor GOD en godsdienst in.
Zij is ook afbeelding van de Kerk en van de Ziel, die de heidense Holofernes het hoofd moest afslaan.
Niet ten volle kan de vergelijking met haar doorstaan ESTER, maar ook zij offert zich voor haar volk.
Het is de roeping van de vrouw zich te vergeten, zich op te offeren voor het kind, gezin.
Niet in egoïsme, maar in zelfovergave vindt zij haar geluk.
 

Afbeelding invoegen

– Zo vergezellen ons de vier Bijbelse figuren in de kerkelijke herfst en leren ons de troon voor de wederkomende HEER te bereiden.