De waarschuwing

"Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen niet voorbijgaan” (Matth. 24,35)
Broeders en zusters in Christus,
Een bijzonder aangrijpend evangelie van deze zondag, waarmee het kerkelijk jaar besloten wordt.
Het einde van het kerkelijk jaar wordt met een zelfde nieuwsgierigheid bekeken, als naar een laatste woord van stervende.
Wat zou de slotgedachte van zijn leven zijn, een laatste raad of groet dat hij of zij zal geven op het sterfbed.
Het vermoeden is vaak een samenvatting van gedachten over het leven.
Ook bij het einde van een kerkelijk jaar zijn we nieuwsgierig naar wat het evangelie als les tot ons zal zeggen.
Het zijn woorden van Christus, die Hij ons wil meegeven als slotgedachte, een troost, maar ook een waarschuwing.
Misschien maakt het ons wel bang of ongerust.
  

Afbeelding invoegen
Moeten wij ons inderdaad zorgen maken over hetgeen wat er allemaal gebeurd in ons leven, onze wereld?
Niet alleen het evangelie schetst ons een somber beeld, maar ook hetgeen ons het afgelopen jaar is overkomen?
Ik denk dat we ons heel goed moeten realiseren hoe vreselijk verschillende gebeurtenissen en ontwikkelingen waren in het afgelopen jaar.
Het komt inderdaad heel veel overeen met de beelden die Christus schetst over de eindtijd!
Want we zijn allemaal getuige van wat er in de wereld gebeurd.
En niet alleen in de wereld maar ook in ons eigen land, in onze eigen omgeving is er van alles gaande.
We zien de waarschuwende oordelen in een steeds sneller tempo over de aarde gaan.
We zien ook steeds duidelijker dat veel van die dreigingen verband houden met het steeds meer afbrokkelen van het Godsbesef, van een maatschappij waarin er voor God geen plaats meer is en andere ideologieën en religies het over dreigen te nemen.
Landen die in een sneltreinvaart afdalen naar goddeloosheid en daardoor vaak machteloos staan tegenover de dreigingen.
Jezus zegt tegen zijn leerlingen: "Wanneer gij de gruwel der verwoesting , zult zien heersen op heilige bodem.
Dan zal er een ellende komen zo groot, als er nooit geweest is van het begin der wereld af tot nu toe, noch ooit weer zal zijn.
En als die dagen niet bekort werden, zou er niemand behouden blijven; maar omwille van de uitverkorenen zullen die dagen bekort worden.” (Matth.24,15)
We zien het met eigen ogen gebeuren en toch staren we ons blind.
Beste mensen, overal heerst er toch verwarring?
Mensen worden van links naar rechts geslingerd.
Tegen elkaar uitgespeeld.
Iedereen heeft een eigen mening, waarbij de ander zich dan maar moet aanpassen.
Maar als het christelijk is, dan komt er van alle kanten kritiek en moet je rekening houden met andere overtuigingen.
Het liefst leggen ze je dan het zwijgen op.
Om maar enkele voorbeelden te noemen: een paar jaren geleden was de wens van enkelen, dat het kruis moest verdwijnen van de mijter van Sinterklaas, een wens die dan ook in veel gemeenten is ingewilligd.
Vervolgens hebben wij evenals vorig jaar ook dit jaar weer de zwarte pieten problematiek.
Onbegrijpelijk dat volwassenen zich zo laten inpakken.
Erger nog, dat christenen, waaronder katholieken, leken en zelfs priesters hierin meegaan, omdat ze bang zijn aangekeken te worden.
Misschien denken ze dat er toch niets te winnen valt.
Meegaan in het uitdragen van de stelling dat een zwarte Piet echt niet meer kan in deze tijd en te veel herinnert aan de slavenarbeid.
En dat, terwijl het St.Nicolaasfeest ontstaan is vanuit het christelijk geloof.
Een ander voorbeeld is de kerststallenhetze, misschien herinnert u zich nog van vorig jaar.
Ik las afgelopen week dat ook nu weer, in sommige landen en steden het niet meer gewenst, ja, zelfs door de rechter verboden is, om een kerststal in openbare ruimtes te plaatsen.
Maar ook de niet christelijke kerstboom heeft het zwaar te verduren, om zich staande te houden..
En wat doet men; slaafs handelen en het hoofd buigen om geen problemen te veroorzaken, want misschien géven we wel aanstoot.
Terwijl anderen geen stap terug doen en wij wel alles moeten tolereren.
Sterker nog, we juichen sommige dingen juist toe en gaan er in mee, alsof het zaligmakend is.
Maar wat zegt Christus vandaag tot ons?
"Als dan iemand tot u zegt: Ziet, hier is de Christus! of: daar is Hij!
Gelooft het niet.
Want valse christussen en valse profeten zullen er opstaan, en zij zullen grote wonderen en tekenen verrichten, zodat zelfs de uitverkorenen in dwaling zouden worden gebracht.”
Jezus geeft veel tekenen van die eindtijd en van zijn komst.
Die tekenen zijn de signalen in de natuur en in de wereldsamenleving die de eindtijd en de wederkomst van Christus aankondigen.
Het is voor ons als een soort klok die tikt naar de eindtijd.
We kunnen zien hoe laat het is en in welke tijd we leven.
Als we die beelden en tekenen goed leren zien, begrijpen we veel beter wat er in onze angstige, verwarrende en razend snelle tijd gaande is.
Medegelovigen, ondanks alles, moeten we in deze wereld getuigenis afleggen van de hoop die in ons leeft, van de liefde die sterker is dan de haat én dat Gods Rijk zal zegevieren.
We moeten leven met het oog gericht op de eeuwigheid.
"Want hemel en aarde zullen vergaan, maar mijn woorden zullen niet vergaan.”( Matth.24,35)
En als God ons dan roept, mogen wij binnengaan in die blijvende vreugde en vrede.
Amen.
 
Hans Smits