De kniebuiging tijdens het Credo, het Laatste Evangelie en het Angelus...

Velen hebben zich wellicht afgevraagd waarom we een kniebuiging maken tijdens het Credo, het Laatste Evangelie en het Angelus, wanneer de woorden "En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond!” (Jn. 1:14) gezegd worden.

De reden heeft te maken met de oorsprong van de praktijk.

In de 13de eeuw werd Frankrijk geplaagd door de ketterij van de Katharen of Albingenzen.

De Katharen verwierpen onder andere de goddelijkheid van Jezus Christus en zeiden dat Hij slechts mens was.

De Heilige Lodewijk IX, Koning van Frankrijk, was zo misnoegd over hun valse leer dat hij tijdens de H. Mis in de Koninklijke Kapel uit eerherstel knielde bij de woorden "En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond!” (Jn. 1:14) tijdens het Credo en het Laatste Evangelie.

Immers, deze zin uit het eerste hoofdstuk van Johannes is een radicale getuigenis ten voordele van de goddelijkheid van Christus, en dus tegen de Katharen.

De kniebuiging van de H. Lodewijk maakte een grote indruk op allen.

Niet lang daarna begonnen velen in Frankrijk uit eerherstel de kniebuiging te maken.

Uiteindelijk werd de praktijk universeel en werd ze tenslotte opgenomen in de officiële liturgie.