De Heer is met u

Met deze woorden, broeders en zusters, begroette de engel Gabriël,
Maria, in een huisje te Nazareth.
Heel het leven van Maria was vervuld van Gods aanwezigheid.
In geloof aanvaarden wij dat zij vanaf het eerste begin gevrijwaard is gebleven van de smet van de erfzonde.
Zo willen wij vandaag haar Onbevlekte Ontvangenis vieren.
Haar aanroepen als Koningin zonder erfsmet ontvangen, een titel die zij door paus Pius IX heeft ontvangen na de dogmaverklaring.
Wat is het, dat ons naar Maria, de Moeder Gods laat gaan?
De redenen zijn talrijk, bij elk mens verschillend.
Als wij tot haar komen hoeven we niet bang te zijn.
Zij wil altijd naar ons luisteren en onze gebeden en verlangens brengen naar haar Zoon.
We gaan tot Maria in droefheid, vreugde, dankbaarheid, met innerlijke nood, twijfel of zorgen.
Zo gaan wij samen met haar op weg als gelovige mensen.
Voor Maria was het leven ook geen gemakkelijke opgave, maar zij vertrouwde op God en behield zo de moed in alle omstandigheden van het leven.
Maria kent onze diepste noden, zij kent de tranen van jong en oud, zij heeft ook de pijn van alledag in een mensenleven ontmoet en gevoeld.
Als we de rozenkrans bidden en de geheimen overwegen, zien we al haar droefheid en vreugde.
 

Afbeelding invoegen

Zo ontmoeten wij Maria bij de groet van de engel en de aankondiging, dat zij de Moeder van Gods Zoon zou worden.
De vreugde van Zijn geboorte en haar moederschap, het opdragen van haar Zoon aan God, maar óók zorgen en verdriet zijn haar niet gespaard gebleven.
De pijn en het verdriet wat zij doorstond.
Hoe haar Zoon werd afgewezen, slachtoffer van de jaloezie en hoogmoed van de mens.
Hoe Hij onschuldig, als een misdadiger gemarteld werd en veroordeeld tot de kruisdood.
Wie herkent zich niet in Maria, als verdriet ons deel wordt, als zorgen ons leven beheersen.
Als we onrechtvaardig behandeld worden, als anderen beslissingen over ons nemen, zonder zelf ook maar één woord inspraak te hebben, als we afscheid moeten nemen van iemand die ons dierbaar is, als ziekte ons overvalt, dan voelen we een intense pijn, verdriet, verlatenheid of eenzaamheid.
Maar ook als vreugde ons leven weer kleur geeft, in de goede mensen die wij mogen ontmoeten, een goede gezondheid of de vreugde om een door God geschonken nieuw mensenleven, misschien wel omdat het leven ons toelacht.
Maria voelde dat de Heer van leven en dood aanwezig was in haar leven, dat Hij met haar was.
Medegelovigen, als wij als christen en als volgelingen van Christus ook zo gekend willen worden, ervaren wij daarom vaak weerstand en afwijzing, mensen die afstand nemen en zich zelfs vijandig opstellen.
Laten wij ons hierdoor niet uit het veld laten slaan en ervan bewust zijn en blijven dat in alle nood en in alle voorspoed God met ons is.
Moge hierin de H.Maagd Maria ons grote voorbeeld zijn en onze voorspraak.
Moeder van God, bid voor ons, nu en in het uur van onze dood.
Amen.
 
Hans Smits