_3.jpg)
2de Zondag Quadragesima
|
"Het is goed hier te zijn”
(Mattheüs 17,1-19)
Het verhaal van de Gedaanteverandering/ Transfiguratie of Verheerlijking vind ik een heerlijk Evangelie. Want het geeft ons een toekomst beeld te zien van waar het naar toe gaat met ons leven.
Wat ons te wachten staat na een goed leven, een leven van beproevingen en lijden en strijd tegen de helse machten van het kwaad.
Een strijd die wij nooit alleen kunnen winnen zonder de genade.
"Hij wist niet wat hij zei”, zeggen Mattheüs en Lucas van Petrus, als ze vertellen, dat hij op de Thabor drie tenten wilde bouwen, om er altijd te blijven.
Maar bij Petrus zijn de ogen wel opengegaan: daarom wist hij later de kracht op te brengen, om aan den lijven het Kruis te ervaren.
Toch kunnen wij de uitlating maar al te goed begrijpen.
"Is JEZUS bij ons, dan is alles goed” zegt de Navolging (Imitatio Christi).
Gods aanwezigheid maakt alles verrukkelijk schoon, het wordt overgoten met de glans van Zijn tegenwoordigheid en van harte en vol liefde zeggen we met Hem: "Heer, het is goed hier te zijn”!
De schoonheid van Zijn liefde moge ons bij blijven als een bovenaardse kracht, wanneer wij van de Thabor zijn afgedaald en Calvarië bestijgen.
|
|
Wat betekent dat?
Waarom?
Dat betekent dat "Verheerlijking” in nauwe betrekking staat tot en verbonden is met het LIJDEN.
Wij kunnen niet tot verheerlijking komen zonder Calvarië.
Daarom wordt dit evangelie ook in deze tijd gelezen kort voor Pasen.
De heilige Ambrosius beschouwde een leven zonder beproevingen een zeker teken van vervloeking en zei: "Ik zou niet willen wonen onder het dak van een man die nooit heeft geleden.
”Weer een andere heilige zei: "Waarom enig belang hechten aan kwellingen?
Het aards bestaan is slechts van voorbijgaande aard.
Het tijdelijk leven is niet meer dan een akelige nacht in een slecht hotel”.
Wat zien wij op de Thabor gebeuren?
De goddelijkheid, de majesteit van het goddelijk wezen straalde en deelde zich aan het geschapene mee.
"Zijn klederen werden blinkend wit, zoals geen bleker op aarde ze wit kan maken”, vertelt Marcus.
Jezus onderhield zich met Mozes en Elia.
Zij waren de twee prominente figuren van het Oude Verbond.
Mozes was de grondlegger daarvan en Elia de verdediger van dat Verbond en de Eer van God.
Wij hebben al eens gezien, dat het evangelie van de Verheerlijking voor ons zowel onderrichting is als ook afbeelding van de H.MIS.
Zoals de Mystieke Christus in zijn ledematen veertig dagen en veertig nachten vast en zo kracht krijgt tot de zegenrijke strijd tegen de duivel, zo gaat Hij ook door het Vasten de verheerlijking tegemoet; en wij ledematen van het Mystieke Lichaam volgen het Hoofd.
Maar de Evangeliën willen ons niet alleen onderrichting geven, ze zijn ook Mysterie handelingen, d.w.z. ze verzinnebeelden en spreken uit, wat het Heilig OFFER vol genaden voltrekt.
Wat gebeurt er dan?
In de MIS verschijnt Christus, de "Verheerlijkte CHRISTUS”, "die zit aan de rechterhand van de VADER.”.
Wij zien Hem wel is waar met de ogen van het Geloof, maar die geloofsvisie is echt.
In de H. Mis verschijnen ook Mozes en Elias.
De Wet en de Profeten getuigen, dat het Misoffer de vervulling is van datgene, wat zij voorafgebeeld hebben en voorzegt.
In de Mis spreken Mozes en Elia niet alleen over de dood van de Heer, maar deze wordt voor onze ogen voltrokken.
Wij staan op de Mystieke berg van de Verheerlijking als Petrus en zeggen: "Heer het is goed hier te zijn”.
Iedere Zondag is dit kerkje als de berg Thabor, wanneer wij de verheerlijking vieren van het Offer van Calvarië.
Maar wij zijn niet alleen getuigen van de Verheerlijking maar nemen er ook aan deel door het Offermaal, of H. Communie.
Mogen wij door de Eucharistie bouwen aan de tent, ja, aan de tempel der eeuwigheid, terwijl wij met CHRISTUS, Mozes en Elia eeuwig en gelukkig samen zullen zijn.
AMEN!
Door Christus onze Heer.
H. Havee