Aanschouwd dit kostbaar Kruis

 
Broeders en zusters in Christus,
Op deze 24e zondag door het jaar vieren wij het feest van Kruisverheffing.
De oorsprong van dit feest gaat terug naar het jaar 320.
Op 14 september van dat jaar werd te Jeruzalem door de heilige Helena de reliek van het kruis van Christus teruggevonden.
Volgens de legende vond men drie kruisen.
Een zieke vrouw genas bij het aanraken van één van die kruisen en zo wist men aan welk kruis Jezus zou hebben gehangen.
Op 13 september in het jaar 335 werd in Jeruzalem de Heilig Grafkerk ingewijd.
Het kruis werd bij die gelegenheid ter verering opgeheven, hetgeen wij nog jaarlijks doen op Goede Vrijdag.
In het evangelie van vandaag is Jezus in gesprek met Nikodemus.
De Heer herinnert hem aan de passage uit het Boek Numeri: " En deze Mensenzoon moet omhoog worden geheven zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn.”
De koperen slang van Mozes was de redding voor de Joden.
Zij waren opstandig geworden tegen God en Mozes.


Iedereen die gebeten was door een slang hoefde maar naar de koperen slang van Mozes op te zien en ze werden genezen.
Omhoog geheven en opzien naar ….., daar gaat het ook in het evangelie om, zij presenteert het kruis van Jezus als teken van nieuw heil en leven.
Als wij opzien naar de gekruisigde Christus én als we in Hem geloven als de Heer van het leven, dan hebben wij eeuwig leven.
Natuurlijk kunnen we ons gaan afvragen: Hoe is dit mogelijk?
Hoe kan een kruis, een martelwerktuig, dat een teken is van wreedheid, levendmakend zijn?
Ja, dat kan, omdat het niet gaat om het kruis, maar om Christus, de Gekruisigde!
Hij die Zijn leven gegeven heeft op het kruis.
De kruisverheffing is de verheffing van Christus’ liefde tot het uiterste.
Een liefde die authentiek en ondubbelzinnig is, een belangeloze liefde, liefde voor arm en rijk, voor zondaars, voor vriend en vijand.
Een liefde die geen onrecht duldt, liefde die trouw blijft tot het uiterste en het kruis niet schuwt.
Een liefde die verankert is in de vertrouwvolle overgave aan God.
Zoals we zingen in het Ubi Caritas: " Waar liefde is, daar is God. De liefde van Christus heeft ons verenigd”.

Ubi caritas et amor, Deus ibi est.
Congregavit nos in umum Christi amor.
Exsultemus et in ipso jucundemur.
Timeamus et amemus Deum vivum.
Et ex corde diligamus sincero.

Waar liefde is, daar is God.
De liefde van Christus heeft ons verenigd.
Laat ons juichen en blij zijn in Hem.
Laat ons de levende God vrezen en met een oprecht hart liefhebben.
 
Wie deze liefde beleeft is in God en dan mogen wij de genade ontvangen om deel te nemen aan een nog diepere eenheid met de gekruisigde Christus, het Heilig Altaarsacrament.
Want nauw verbonden aan het kruis en voortvloeiend vanaf het kruis, is het Heilig Misoffer.
Jezus lijdt en sterft immers, zoals eens op het kruis, dagelijks in de Heilige Mis.
Dat is Zijn onbloedig Offer, dat Hij telkens weer voor ons brengt.
Telkens als wij de Heilige Mis bijwonen, zijn wij aanwezig op Golgotha en mogen wij ons met Hem verenigen onder het kruis, net als Maria en Johannes.
Zonder dat kruis is er geen verrijzenis!
En stel, het zo zou zijn dat er geen verrijzenis zou zijn, dan was het kruis niets meer dan een ondergang, een vernedering zonder uitzicht.
Christus stierf aan het kruis om het eeuwig leven binnen te gaan en ons mee te nemen naar Zijn Vaderhuis.
Door Zijn sterven aan het kruis heeft Hij ons verlost, iets wat niemand anders kan!
Daarom, beste mensen, is en blijft het kruis natuurlijk een vreselijk martelwerktuig, maar is het ook een teken van triomf.
Laten wij met dankbaarheid opzien naar het kruis, zoals wij dat in de Liturgie van Goede Vrijdag zingen: "Aanschouwd dit kostbaar kruis, waaraan de Redder van de wereld heeft gehangen”.
Dankbaarheid voor het Heilig Misoffer, het onbloedig kruisoffer.
En komen wij in ons leven onze kruisen tegen, mogen wij dan kracht putten uit het vertrouwen dat Jezus ons het kruis helpt dragen en dat wij het niet alleen hoeven te doen.
Laten wij telkens, als wij een kruisteken maken, dit ook bewust doen.
Daarbij erkennen dat Jezus ons door Zijn kruisdood heeft verlost , dat wij in Hem geloven.
Dat wij kunnen en mogen zeggen: Gods Zoon heeft ons, vanuit de Heilige Geest, God de Vader doen leren kennen.
Amen.

Hans Smits