Ik geloof

 
Broeders en zusters in Christus,
Vandaag een stukje toekomstmuziek, vooruit kijken op het Paasfeest.
We lezen over de opwekking van Lazarus, voor ons een verwijzing dat God ook onze graven zal openen en ons zal opwekken uit zonde en dood.
Hij zal ook ons opwekken zoals Jezus zijn vriend Lazarus opwekte uit het graf en ook Hijzelf verrees uit de doden.
In enkele zinnen een groot geloofsgoed, maar willen we dat nu geloven of niet?
Dat was ook de vraag aan Marta: " Gelooft ge dit?”.
Een vraag die heel persoonlijk is, want geloof kun je niet aanpraten.
Ondanks de vele wonderen tot zelfs de opwekking van een dode en de verrijzenis van Jezus zelf, heeft het nog steeds bij veel mensen niet overtuigend gewerkt.
Uiteindelijk blijft het geloof iets persoonlijks, want het zich gewonnen geven aan de waarheid die Christus is.
Het is een overgave in liefde en niet een ondoordacht automatisme.
Liefde-houden van, dat heeft Jezus Christus ons voorgeleefd.
Christus heeft ons lief en zoals Hij van Lazarus houdt, zo houdt Hij ook van ons, mensen.
Wij mogen dat steeds ondervinden dat onze God een God is die van ons houdt en Hij wil dat wij leven. Zijn liefde wekt mensen op tot leven, tot eeuwig leven.
U zult vast denken: " die liefde ervaar ik heus niet elke dag, nog heel veel ellende achtervolgt mij”.


Inderdaad, dat zijn die momenten in het leven dat wij nog "dood” zijn, het zijn die momenten en ervaringen dat we down, ontmoedigd zijn en ons zelfs de levenskracht ontbreekt.
Het zijn de teleurstellingen die ons overkomen, een dierbare ontvalt ons, wij voelen ons alleen en achtergelaten.
Soms kunnen we er redelijk mee omgaan en proberen de draad weer op te pakken, maar ook kan het zomaar gebeuren dat wij dan niet verder kunnen, dat het ons te veel wordt, dat we zelfs geen uitweg meer zien.
Eigenlijk hele normale menselijke ervaringen, we zeggen dan vaak aan de buitenwereld: "ach, het gaat niet zo goed, ik zit een beetje in een dip”. Maar diep in ons hart weten we dan vaak wel dat het helemaal niet zo goed gaat en, beste mensen, zou een eerlijke toenadering tot God ons dan niet verder kunnen helpen?
Dat we tegenover God eerlijk erkennen dat ons leven overhoop is gegooid en ons hart en geest moedeloos is geworden.
Dat wij Hem vragen om Zijn liefde, dat Hij ons ziet, ons bemint en ons opnieuw kracht en levensvreugde wil schenken.
Het is die liefde die wij in het evangelie van deze zondag terugzien bij Marta en Maria, twee bedroefde vrouwen die een korte, maar ook een hele krachtige geloofsbelijdenis uitspreken. "Heer als Gij hier waart geweest zou mijn broer niet gestorven zijn”.
Ondanks hun intense droefheid spreken ze hun geloof uit in Christus.
En voor dit grote wonder plaatsvond bevestigde Marta met overgave haar geloof: " Ja, Heer, ik geloof vast dat Gij de Messias zijt, de Zoon Gods, die in de wereld komt”.
Jezus toont ons een macht die sterker is dan de dood, Hij wil ons laten zien dat Hij het is die lijden en dood heeft overwonnen.
God toont zich Heer en Meester van leven en dood.
Hoewel het paasmysterie ziekte en lijden niet wegneemt, biedt het ons wel een perspectief.
Het geeft ons een heldere blik op de eeuwigheid.
Het geeft ons nieuwe hoop, het versterkt ons geloof en zo kunnen wij ons helemaal in liefde aan God toevertrouwen.
Zoals Martha mogen ook wij dan geloven, dat zelfs, met de dood voor ogen en dan kijkend naar de opwekking van Lazarus, Jezus alles van Zijn Vader zal verkrijgen wat Hij vraagt.
Medegelovigen, het evangelie van deze vijfde zondag van de Vasten nodigt ons uit om na te denken over de vraag: willen wij ons in liefde bekeren en het beste deel kiezen?
Kunnen wij dan ook, net als Martha, met volle overtuiging zeggen: " Ja Heer, ik geloof vast dat Gij de Messias de zijt, de Zoon Gods, die in de wereld komt”?
Amen.

Hans Smits