Dit is Mijn Zoon

 

Vandaag vieren wij het feest van de Doop van Jezus in de Jordaan. Met dit feest sluiten wij de Kersttijd af, dit in tegenstelling met de vroegere liturgie. Vóór het Tweede Vaticaans Concilie was de Opdracht van de Heer ( Maria Lichtmis) de afsluiting van de Kersttijd en de zondagen na Driekoningen werden soms tot de 6e zondag doorgeteld, afhankelijk van het Paasfeest. Ook de Kerststal in de kerk verdween pas na Maria Lichtmis (2 februari ). De Doop van Jezus werd toen ook, evenals nu, gevierd als een voltooiing van de Openbaring des Heren, zoals we het Hoogfeest van Driekoningen ook wel noemen. Met het feest van de Doop van Jezus in de Jordaan kwam er namelijk voorgoed een einde aan het verborgen leven van Jezus Christus, niet alleen voor de wijzen uit het Oosten, maar voor de hele mensheid. Bij Zijn doopsel trad Jezus in de openbaarheid, niet zozeer door Zijn doop, maar meer door de uitspraak van Zijn Vader: " Dit is Mijn Zoon, Mijn veelgeliefde, in wie Ik welbehagen heb”. Hier begon Zijn zending, gericht op de wil van de Vader tot het uiterste toe.Voortaan zou Jezus zich geheel ervoor in zetten om de Blijde Boodschap te verkondigen. De eerste stap is dat Hij, als Zoon van God, in de rij gaat staan van de zondaars.Hij die zonder zonde is, toont hiermee waartoe Hij gekomen is, Hij is het Lam Gods dat de zonden van de wereld op zich neemt. Nadat Johannes de Doper Hem heeft aangewezen en doopt met water, daalt Gods Geest op Hem neer ten teken dat het de Vader behaagt wat Hij doet.

Johannes beseft dat Jezus dit doopsel van bekering niet nodig heeft, maar juist andersom, dat hij (Johannes)het Doopsel van Jezus nodig heeft.
Johannes sputtert eigenlijk dan ook behoorlijk tegen om Jezus te dopen.
Johannes diende een doopsel toe tot bekering en nu stond er Iemand voor hem, waarvan hij altijd gezegd had: "na mij komt Hij die het werkelijke Doopsel geeft”.
Maar uiteindelijk stemt Johannes toch toe, zo wordt de wil van Vader volbracht.
Het Doopsel van Jezus Christus is: Gods wil te doen, namelijk het zoenoffer brengen voor de zonden van heel de mensheid.
Hen met de Vader verzoenen en de poort te openen tot het eeuwig leven, een leven voor altijd bij God.
Zo is Jezus, de Redder en Verlosser en wordt al meer dan 2000 jaar wereldwijd verkondigd.
Ja, beste mensen, wat hebben we dan nog meer nodig om ons te overtuigen van de waarachtige redding die ons ten deel valt als we ons hart oprecht openen voor Jezus Christus en Zijn Evangelie?
In de tweede lezing waarin de heilige Petrus schrijft dat ieder mens een kind van God kan zijn: "nu besef ik pas goed, dat er bij God geen aanzien van persoon bestaat, maar dat, uit welk volk ook, ieder die Hem vreest en het goede doet Hem welgevallig is”.
Maar Petrus noemt wel twee voorwaarden die wij moeten hanteren in ons leven om inderdaad een kind van God te kunnen zijn.
De eerste is: God vrezen.
De tweede is: het goede doen.
De ene kan niet zonder de ander, want alleen met goed doen, komen we er niet.
Dit wordt namelijk nog wel eens gezegd: "Ik doe toch niets verkeerd, ik benadeel toch niemand?”
Maar allereerst zullen we God moeten eren en Hem dankbaar zijn.
Ja, en dat, medechristenen, wordt helaas nogal eens vergeten.
Vooral in deze "ik" gerichte samenleving.
Dat wordt aan ons, in het evangelie van vandaag, door Jezus duidelijk gemaakt.
Hij wil ons er aan herinneren dat wij ook in ons leven God die eer moeten geven doe Hem toekomt.
Alleen zo kunnen wij de werken verrichten die Hij van ons verwacht.
De nederigheid waarmee Jezus, Gods eigen Zoon, afdaalde in de Jordaan om Zich door Johannes te laten dopen, leert ons dat God niet onder de indruk is van macht en aanzien in deze wereld.
God laat in Jezus zien dat Hij wil dienen, door klein, nederig en één van ons te zijn.
Dit begon als klein, kwetsbaar Kind in een kribbe en gaat door tot de dood aan het kruis, als een misdadiger.
Laten wij op deze zondag bidden dat we de genade van het kindschap Gods, die wij mochten ontvangen in ons H.Doopsel, trouw bewaren.
We zullen ervoor moeten waken en strijden, maar dan zullen wij eens Gods stem horen die zegt: " Jij bent Mijn kind”.
Mogen wij nu al ons ervan bewust zijn dat de Heilige Geest op dat moment klaar staat om ons binnen te leiden in Gods eeuwigheid.
Want dat is het geloof dat wij elke keer weer belijden en vieren.
Laten wij ons voor dat geloof niet schamen!!


Amen.

Hans Smits