Te Deum Laudamus

 


Broeders en zusters,

Vandaag staan we op de drempel van het nieuwe jaar.
We sluiten een jaar af met ieder daarbij onze eigen gevoelens, voor de één een jaar vol vreugde en reden om dankbaar te zijn, voor de ander een jaar waarin veel is gebeurd en verdriet en teleurstelling de boventoon voeren.
Ja, er kan in een jaar heel wat gebeuren!
Velen zullen stilstaan bij deze momenten, maar de klok tikt door en een nieuwjaar, 2014, staat te wachten.
Ook op wat dit komende jaar komen gaat hebben wij helemaal geen grip.
We kunnen alles wat we in het afgelopen jaar ontvangen hebben aan God opdragen en Hem vragen ons het komende jaar met Zijn genade te sterken.
Zo wordt er vanavond op vele plaatsen in de wereld met vuurwerk en het luiden van de klokken afscheid genomen van het oude jaar en het nieuwe jaar verwelkomt.
Het duister van de nacht gaat even plaats maken voor het licht van het vuurwerk.
We zullen elkaar veel geluk en zegen wensen voor het komende jaar en we beginnen met gemaakte voornemens en keuzes.
Dan is het prachtig om deze oudejaarsavond in de kerk af te sluiten met het " Te Deum Laudamus, U God loven wij, U Heer danken wij”.
Een prachtige lofzang die velen van ons nog kennen uit de "rijke” liturgie die de Kerk kent, maar helaas in vele kerken achter slot en grendel is verdwenen, zoals zovele kerkelijke gebruiken en gezangen.
Het argument?
Men zegt dat ze niet meer verstaanbaar zijn, niet geschikt meer zijn voor de jeugd en jongeren, niet meer passen bij de huidige tijd.
Ze hebben inderdaad in veel kerken plaats moeten maken voor vele niets zeggende liederen en gebruiken waarin God geen plaats meer heeft en waarin ons eigen gevoel en wereldse zaken worden uitgesproken en gezongen.
Is dit misschien een teken van het grote "ik” gevoel dat leeft bij veel mensen, dat mensen denken dat zij alles wel zelf kunnen en daarvoor onze Lieve Heer niet nodig hebben?



Moeten we God niet danken voor alles wat we hebben ontvangen en dat wij ons klein voor Hem moeten maken omdat wij zonder Hem niets kunnen.
De evangelist Johannes schrijft hierover in alle duidelijkheid: " Alles is door Hem geworden”.Alles: wij zelf, ons lichaam en onze ziel, verstand en mogelijkheid tot spreken."Zonder Hem is niets geworden van wat geworden is.”
Dat is ook het grote geheim van het Kerstverhaal.
Wie los van Hem raakt, is nergens meer.
Uiteindelijk is Hij het, die mensen bij elkaar houdt, Hij draagt zorg voor ons.
Ook de schepping valt uiteen als die zich onttrekt aan Gods Woord.
Dat geldt voor de mensen, maar dat geldt ook voor de Kerk.
Als zij zich losmaakt van Christus, als Gods Zoon en onze Verlosser, houdt zij op Kerk te zijn.
Wij zijn niet los van Jezus Christus, wij zijn geschapen in Hem.
Altijd wordt ons leven, met name ons geestelijk leven, aangevallen door machten en krachten die Christus en Zijn verlossing willen tegenhouden.
De antichrist is dus echt niet iets dat benoemd wordt als aankondiging voor de eindtijd, maar hij werkt dag in dag uit, als onze dagelijkse bedreiging.
Ons bestaan als mens én als gelovige is dus alleen zeker als wij van Christus houden en Hem volgen.
Hij is het Licht der wereld, dat hebben wij met kerstmis gevierd, ja, dat wil Hij het hele jaar voor ons zijn, ook in het komende jaar.
Morgen luiden wij het nieuwe jaar in met het Hoogfeest van de H.Maria, Moeder van God.
Wij gedenken heel bijzonder het moederschap van Maria." Tu ad liberandum suscepturus hominem, non horruisti Virginis uterum.Tu devicto mortis aculeo, aperuisti credentibus regna cælorum.”"Gij hebt de schoot van de Maagd niet afgewezen om mens te worden voor onze verlossing.Gij hebt door de overwinning op de zonde en de dood het rijk van de hemelen voor de gelovigen geopend”, zingen wij in het Te Deum.
Met vreugde bracht zij Jezus, onze Verlosser, ter wereld, zij vertrouwde op God.
Haar leven en voorbeeld kan licht doen schijnen in de toekomst, ook voor ons mensen.
Zij leert ons hoe wij ons leven moeten inrichten, hoe het zegenrijk en vreugdevol kan worden.
Maria toont ons dit door haar ja-woord om moeder van Gods Zoon te worden, zij dacht niet aan eer en roem, zij wist helemaal niet wat dit in zou houden.
Zij aanvaardde het als een opdracht en die opdracht wilde ze volbrengen in alle dienstbaarheid."Zie de dienstmaagd des Heren, mij geschiede naar Uw woord”.
Bij alle hoogtepunten in het leven van Jezus was Maria aanwezig, bij de vreugde om haar Kind in de kribbe, maar ook bij verdriet en pijn toen zij onder het kruis stond bij haar stervende Zoon, veroordeeld als een misdadiger.
Hier aanvaardde zij haar taak om Moeder van ons allen te worden, Moeder van de Kerk.
Hierdoor is Maria heel dicht bij ons komen staan, zo dicht dat we haar bijna kunnen aanraken.
Zoals een echte moeder, zo wil ook Maria ons met haar liefde, haar zorg en haar gebed ons omringen.
Geen mens kan zonder moeder en zo kan een gelovige zeker niet zonder Maria.
Laten wij tot haar gaan, zodat zij ons met haar liefde kan omringen en voor ons een voorspreekster kan zijn bij God.
Laten wij doen zoals Maria: ons beschikbaar stellen God en datgeen dat Hij van ons verwacht.
Beste mensen, laat u nooit uit het veld slaan en blijf vertrouwen op God, zoals Maria, in nederigheid en bereidheid.
Laten wij ons dit komende jaar laten leiden door Gods hand, in welke omstandigheden dan ook.
Dan mogen wij erop rekenen dat ons leven en voor anderen zegerijk zal zijn."Wat de toekomst brengen moge mij geleid des Heren hand”.
Ik wens u allen een Zalig uiteinde en een Gezegend Nieuwjaar.
Amen.

Hans Smits