Vrees niet, kleine kudde

 
Broeders en zusters in Christus, een bemoedigend woord van Jezus in het evangelie van deze zondag.
Een bemoediging die wij vooral in deze tijd nodig hebben, Jezus wil ons een riem onder het hart steken.
Ook de volgelingen van Hem waren inderdaad maar een kleine kudde.
Want na een korte periode van volgzaamheid, vertrokken ook veel leerlingen weer en verlieten Jezus.
Zij hielden hun hart gesloten voor de Blijde Boodschap en verwachtte van Hem alleen maar brood en wonderen.
Het moet Christus dan ook pijn gedaan hebben, want daartoe was Hij door zijn Vader niet gezonden.
Maar Jezus bleef vertrouwen op Zijn Vader en dat wilde Hij ook aan zijn apostelen meegeven: "Wees niet bang, kleine kudde, het heeft uw Vader behaagd u het koninkrijk te schenken”, lezen we met een hele plechtige toon.
Het Rijk Gods is een gave van God en niemand zal God kunnen beletten de mensen te laten delen in Zijn Rijk.
En dit Rijk zal door de tijd heen moeten groeien, het zal getekend zijn door zwakheid en zondigheid, maar ondanks alles zal het toch toekomst hebben.
Velen van u zullen het zich nog herinneren of het kennen uit boeken, van foto’s en film, "Het Rijke Roomse Leven”, de overvolle kerkgebouwen, een schat aan liturgische vieringen, de tijd dat het H. Misoffer nog als een mystrium fidei, als een mysterie van ons geloof gevierd werd.
Dat wij met zekerheid de H. Sacramenten konden ontvangen, ons geloof ongestoord konden en mochten uitdragen, er was zeker aan priesters en religieuzen geen gebrek.
Nu daarentegen, heeft de kerk veel moeten inleveren.


Een talrijke menigte is in de loop der jaren vervreemd van de kerk, heeft de kerk verlaten en ook nu voelen steeds meer gelovigen zich er niet meer thuis.
Mensen vragen zich vaak terecht angstig af: Hoe moet dat verder?”
En dan zegt Jezus vandaag tot ons: "Weest niet bang”.
God zelf heeft uiteindelijk alles in de hand.
Hij laat ons niet verweesd achter, God zal ons begeleiden, ook als wij door dalen en woestijn moeten gaan.
Niet de mens, maar God bepaalt het lot van Zijn Kerk.
De tijd van het Rijke Roomse Leven mag dan voorbij zijn, maar het geloof blijft, misschien wordt er van ons wel gevraagd om te kiezen, een keuze om te geloven, maar dan is het wel een bewuste keuze.
Ook deze crisistijd kan voor de kerk een tijd van bezinning betekenen, een tijd dat gelovigen zich kunnen gaan afvragen: " Wat verwacht Christus nu van de kerk, wat verwacht Christus van ons?
”Weest niet bang”, zegt Jezus ons.
Paus Johannes XXIII zei ooit: "wie echt gelooft, beeft niet”.
Integendeel, juist in deze tijd van Godsverduistering moet de kerk Gods Blijde Boodschap zuiver en duidelijk verkondigen, duidelijk maken dat Christus bij zijn kerk zal zijn.
De kerk kent zeer zeker niet haar einde, ik denk dat er een kleine kudde zal overblijven, maar deze zal hoe dan ook weer uitgroeien en zal ook in de toekomst een grote taak hebben.
Zij zal voor velen een steun en hoopgevend zijn.
Natuurlijk, we weten allemaal dat een crisis angst en onzekerheid veroorzaakt, maar als gelovigen hoeven wij niets te vrezen en mogen wij moedig in het Licht van Christus de toekomst tegemoet gaan.
Want ook al is het een kleine kudde, het geeft niet.
Zij zal de weg van Christus moeten gaan, ook door deze tijd.
Beste mensen, onze Heer, Jezus Christus, is onze hoop en wie op Hem durft te hopen, durft te vertrouwen, hoeft niet bang te zijn.
"Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn!”.
We hoeven niet te vrezen omdat we een kleine kudde zijn, zelfs een minderheidsgroep gaan worden.
Het gaat uiteindelijk niet om de macht en aanzien maar om de schat in de hemel.
Als dat onze Schat is, dan zal ons hart daar ook zijn.
Amen.
 
Hans Smits