Op zoek naar Jezus

Broeders en zusters in Christus,

Wij weten allemaal nog wel hoe het vroeger was, hoe het was hier in Hengelo of de plaats waar u bent opgegroeid. Hengelo, toen, een eenvoudige binnenstad, geen hoge flats, overwegend laagbouw, je kon binnendoor naar Deurningen, langs akkers en over zandweggetjes.
Zwemmen in het kanaal of ergens in een open water in de buurt.
De poelen met z’n kikkers en krekels.
s’Winters bij de kolen- of gashaard, misschien nog wel een fornuis in de keuken. Samen spelletjes doen, wandelen op zondagmiddag en de fietstochtjes langs de eeuwen oude Twentse boerderijen.
Ach, we kunnen het allemaal terug vinden in de vele boekjes met prachtige nostalgische foto’s die zijn uitgegeven over het verleden.
Alles veranderde, met een enorm hoog tempo en alleen in een droom kunnen we nog even terug naar de tijd van onze jeugd.
Maar het verleden weer tot het heden maken is onmogelijk en of het goed zou zijn is dan ook nog maar de vraag.
Want ik weet niet zo zeker of het zwemwater wel zo schoon was als dat we dachten en de lucht zo zuiver met al die kolendamp.

 

Ook het kerkelijk en gelovig leven is drastisch veranderd, heel veel ten goede, maar er zijn ook veel dingen klakkeloos over boord gegooid, er ontstonden in de jaren ’60 grote tegenstellingen en de mensen voelden zich in hun kerk niet meer zo thuis.
Alles werd op de schop gegooid.
Maar.. beste mensen, waar ik eigenlijk met deze terugblik naar toe wil is dit: Heel veel goeds van het verleden hoeven we niet af te zweren, want het zou ook nog heel goed passen in de huidige tijd.
Als we alleen al kijken naar de saamhorigheid en het rustige levenstempo.
De stilte, de warme liturgie, de eerbied en waardigheid die een kerkgebouw kan uitstralen, zodat je het gevoel krijgt, hier voel ik mij thuis.
Ja, dat is en hoort tijdloos te zijn.
Want dat is nu precies de kern van alles: De woorden en de daden van Jezus passen nog prima in deze tijd, de viering van het Heilig Misoffer, de Eucharistie, en de daarbij behorende eerbied past nog steeds in het heden en de toekomst.
Want de vraag die vroeger leefde is ook nu nog heel actueel: Waarvoor kom wij in de kerk?
Waarom bidden wij?
Het antwoord staat in de eerste vers van het evangelie van vanavond: " de mensen gingen op zoek naar Jezus”.
Daarvoor komen wij in de kerk, daarom bidden wij, elke dag opnieuw op zoek gaan naar de Heer.
Ook de mensen in het evangelie zijn op zoek naar Jezus, maar Hij heeft de mensen die naar Hem toekomen door: ze kwamen niet vanwege de wonderen, nee, ze kwamen omdat Hij hen te eten had gegeven, en wel in overvloed, zoals we vorige week hebben gehoord.
Ze wilden Hem tot koning uitroepen en dat begreep Jezus en daarom trok Hij zich terug in de stilte, want politieke macht was niet waar Hij voor gekomen was.
Ze waren zo begeesterd dat ze Hem toch achterna gingen tot in Zijn woonplaats Kafarnaüm.
En daar houdt Jezus een preek , die de hele broodvermenigvuldiging in een heel ander daglicht stelt en zojuist hebben wij het begin van die preek gehoord en merken hoe deze preek al het begin van de kloof is tussen Jezus en de mensen daar.
Ook aan ons wordt de vraag vanuit het evangelie gesteld: Zoeken wij Christus of zoeken wij ons zelf.
Gaat onze liefde tot Hem boven alles.
Wat moeten wij doen om Hem te vinden, om Hem te zien?
"Werken voor het voedsel dat ten eeuwigen leven blijft en dat de Mensenzoon u zal geven” , zegt Jezus.
Niet vragen om voedsel in overvloed, maar zoals Jezus ons dat geleerd heeft in het Onze Vader: "geef ons heden het dagelijks brood”.
Gewoon voedsel vergaat, maar het echte Brood dat vanuit de hemel aan ons wordt gegeven, is Jezus zelf in de Eucharistie, dat blijft van waarde door alle tijden, van generatie op generatie, dat is aan geen enkele wereldse ontwikkeling onderhevig.
En dat broeders en zusters, is de kern van het verhaal en de zin van ons geloof: Dat Christus ons gegeven is als dagelijks Brood, in de Eucharistie.
Dat Hijzelf de gave is van de Vader aan zijn schepselen, de gave van goedheid, vrede en menselijkheid, de gave van liefde, barmhartigheid en gerechtigheid.
Dat Hijzelf afspiegeling en beeld is van de Vader, die onder ons is komen wonen, om onze wereld te maken tot oase van liefde en vrede.
Jezus is het Brood van dát leven, van dié liefde, van dié vrede, en wie tot hem komt zal nooit meer honger hebben, en wie in Hem gelooft, zal nooit meer dorst krijgen.
Dat is wat wij, Christenen, willen doen, tot Hem gaan, elke dag, en … proberen te leven zoals Hij.

Amen.

Hans Smits