H. Antonius

 
Antonius van Egypte, Antonius-Abt of Antonius de Grote (Grieks: Ἀβᾶς Ἀντώνιος, Abba Antonius) (Heracleopolis Magna (Egypte), 251 – Colzimberg (Egypte), 356) is een christelijke heilige, die bekend staat als de vader van het kloosterleven. Zijn naamdag is 17 januari.

Antonius werd geboren als kind van rijke ouders. Toen Antonius twintig jaar was, stierven zijn ouders. Hij gaf alle bezittingen aan de armen en trok zich in eenzaamheid in de woestijn terug. Later voegden andere christenen zich bij hem en vormden een van de eerste gemeenschappen van monniken in zijn klooster van Sint Antonius in de Oostelijke Woestijn van Egypte.
Hij was de eerste monnik die vele volgelingen kreeg en staat daarom bekend als de vader van het kloosterleven.

Hij stierf op 105-jarige leeftijd en werd volgens zijn eigen instructies in een geheim graf begraven om te voorkomen dat zijn graf een plaats van verering zou worden. Al snel na zijn dood werd hij heilig verklaard. Athanasius van Alexandrië schreef de bekendste biografie over Antonius.

Antonius is de patroonheilige van de wevers, slagers, suikerbakkers, mandenmakers, begrafenisondernemers, zakkendragers, zwijnenhoeders, varkens en huisdieren en patroon tegen de pest, ziekten, Sint-Antoniusvuur (of ergotisme een ziekte veroorzaakt door Moederkoorn) en veeziekten. Ook is hij beschermheilige van Essene, Okegem en de Noord-Brabantse dorpen Sint Anthonis, Volkel en Terheijden.
 

Zijn attribuut is een bel. Deze is soms bevestigd aan zijn staf. De varkens van zijn orde dragen ook een bel.
Het Antoniuskruis of Tau(-kruis) is een onderscheidingsteken van de Orde van Sint Antonius, een kruis in T-vorm met daaraan een zogenaamd Antoniusklokje, om de hals gedragen aan een koord of keten.