Z. Petrus Donders

 
Petrus Norbertus Donders, C.Ss.R. (Tilburg (Nederland), 27 oktober 1809 – Batavia (Suriname), 14 januari 1887) was een Nederlands priester die in 1982 is zalig verklaard.

Donders werd geboren te Tilburg, als oudste zoon van de huiswever Arnold Donders en Petronella van den Brekel. Kinderarbeid was in die tijd heel gewoon, en Donders zat als jongen van twaalf al achter het weefgetouw. Van zijn droom om priester te worden kon niets komen; zijn ouders hadden daar geen geld voor. Nadat hij in 1831 was afgekeurd voor militaire dienst, vroeg hij de pastoor hem te helpen. Hij mocht knecht worden op het kleinseminarie Beekvliet te Sint-Michielsgestel, en werd vervolgens wegens zijn geloofsijver toegelaten tot de priesteropleiding. Tijdens zijn vervolgstudie aan het grootseminarie te Haaren kwam bisschop Grooff uit Suriname op bezoek. Deze zocht priesters voor de missie in Suriname. Donders was de enige die zich aanmeldde. Tot genoegen van zijn superieuren overigens, die de vreemde eend in de bijt liever zagen vertrekken.

Op 5 juni 1841 werd hij vervroegd tot priester gewijd, 31 jaar oud, en op 1 augustus 1842 vertrok hij naar Suriname om te werken onder leprapatiënten. Hij werd aangesteld als kapelaan in Paramaribo, en in een leprakolonie gevestigd op de voormalige plantage Batavia aan de rivier Coppename. In 1856 werd hij definitief overgeplaatst naar Batavia.

Op 24 juni 1867 legde hij de kloostergeloften af, en trad hij toe tot de congregatie der Redemptoristen. In de periode daarna maakte hij missiereizen naar de Indianen in het binnenland, tot hij in 1882 werd teruggeroepen naar Paramaribo. Van 1883 tot en met 1885 werd daar een kerk (later kathedraal) van loofhoutceder gebouwd, de Sint Petrus en Paulus Kathedraal. In oktober 1885 werd Donders opnieuw naar Batavia gezonden. Daar kreeg hij op 1 januari 1887 een nierontsteking, en op 14 januari overleed hij, 77 jaar oud.
Zijn stoffelijk overschot werd aanvankelijk op het kerkhof van de melaatsenkolonie begraven, maar werd op 28 juli 1900 bijgezet achter de Sint Petrus en Paulus Kathedraal van Paramaribo. Op 17 januari 1921 werd het nogmaals herbegraven, nu in een graf in de linkerzijvleugel van de kathedraal.
Donders' geboortehuisje in Tilburg werd in 1930 gereconstrueerd op de vroegere fundamenten, en bij een waterput, die overigens niet bij het huisje hoorde, bouwde men een kapel met processiepark. Op 23 mei 1982 werd Donders zalig verklaard, nadat Paus Johannes Paulus II in 1979 reeds had bevestigd dat in 1929 een kind op voorspraak van Donders was genezen van botkanker.
De Peerke Donders Stichting steunt lepraprojecten in Zuidoost-Azië. Verder zijn er onder meer een scoutinggroep en een EHBO-vereniging naar Peerke Donders vernoemd. Daarnaast wordt er sinds 2009 ieder jaar een zogenaamde Peerke Donderslezing georganiseerd. In 2009 werd deze uitgesproken door Wim van de Donk, gevolgd in 2010 door Guy Verhofstadt.
In 2009 is er een film gemaakt over het leven van Peerke Donders. Deze film heet ‘Zijn leven, zijn brieven'.