Weet gij het niet

 
Broeders en zusters,
Het feest van de Heilige Familie is een feest dat ook heel goed past in het jaar 2016, omdat in onze tijd het gezin en de familie niet meer als fundamenten van de samenleving gezien worden en bedreigd worden door de propaganda voor en de nadruk op andere "samenleefvormen of leefgemeenschappen”, die ook als grondslagen voor de samenleving gezien zouden kunnen worden.
Maar de Heilige Kerk leert ons, dat dit niet klopt en verwijst naar Gods keuze die God maakt, daar waarin Zijn Zoon het best kan opgroeien.
Het gezin is de plaats waar kinderen ten leven worden gewekt en door hun ouders worden grootgebracht.
Bij de geboorte van een kind verheugt men zich omwille van de gave die God aan ouders schenkt.
Ouders zijn richtingwijzers voor hun kinderen, zodat zij het leven leren kennen en bewandelen.
Door de christelijke opvoeding maken de ouders aan de kinderen duidelijk tot welke grote roeping de mens door God geroepen is.
 

Afbeelding invoegen

Zij leren hun kind dat de mens door deze roeping deelgenoot kan worden van Gods liefde om Hem eens aan het einde van zijn leven te zien van aangezicht tot aangezicht.
Dit vraagt van ouders wel om ook zelf steeds weer op zoek te gaan naar Christus, want alleen Hij kan de mens duidelijk maken wie hij is.
Vandaag horen wij het verhaal van de terugvinding van Christus in de tempel.
We horen de woorden van Jezus tot Maria en Jozef: "Weet gij niet, dat Ik behoor te zijn in hetgeen dat van mijn Vader is?"
"Wist gij dan niet, dat Ik moet zijn in het huis van mijn Vader?”
Ook al begrepen Maria en Jozef niet wat Hij hiermee bedoelde, toch lieten zij zich door Hem leiden en "Zijn moeder bewaarde dit alles zorgvuldig in haar hart.”
Het is heel duidelijk dat Jezus spreekt vanuit de strikte waarheid, vanuit Zijn zuivere roepingsbewustzijn.
Jezus is de waarheid zelf!
Maria en Jozef begrepen het niet, Hij was hun Kind én hun God.
Zij zwegen omdat zij begrepen dat het verstand moest zwijgen als God sprak.
Het ligt zo voor de hand, dat een 12 jarig kind niet kan achterblijven.
Een verhaal dat ons de meest menselijke kant laat zien, we begrijpen de schrik en angst van Maria.
Iedere moeder zou doodsangst uitstaan, wanneer haar kind vermist is.
Maar het is ook een verhaal waarin de Goddelijke voorgaat, waardoor een 12 jarige tegen Zijn ouders durft te zeggen: "Weet gij niet, dat Ik behoor te zijn in hetgeen dat van mijn Vader is?”
Er was geen ander antwoord mogelijk, Gods belangen staan op het spel.
Ook wij moeten soms zo meedogenloos zijn en Hem naspreken, ja, dat is moeilijk en kan anderen pijn doen.
Hebben wij de moed het te aanvaarden?
Kunnen wij met de problemen omgaan, kan de Kerk met de wereldse druk en invloed omgaan, als het gaat om de ontbindbaarheid van het huwelijk, de verschillende vormen van relaties en het ontvangen van de sacramenten?
Ja, we zouden zonder veel moeite de woorden uit het evangelie kunnen toepassen: "en zij begrijpen het woord niet”.
Hoe zouden zij iets kunnen begrijpen van datgene, wat niet de mens, maar God heeft ingesteld.
Niet wij hebben het huwelijk ingesteld, maar God en Hij maakte het onverbreekbaar.
Niet wij hebben de HH. Sacramenten ingesteld, maar God en Hij heeft ons doorgegeven hoe wij hiermee moeten omgaan.
Zoals de H. apostel Paulus in zijn 1e brief aan de Corinthiërs schrijft: "alwie onwaardig dit Brood eet of de kelk des Heren drinkt, zal schuldig zijn, bezondigt zich, aan het Lichaam en Bloed des Heren.”
"Wie eet en drinkt zonder het lichaam te onderkennen, eet en drinkt zijn eigen vonnis.” (1 Cor. 11: 28-29)
Hierover zou de Kerk als een moeder moeten waken en ongeschonden bewaren en niemand heeft het recht hieraan iets te veranderen.
"Weet gij niet, dat Ik behoor te zijn in hetgeen dat van mijn Vader is?”
Ook al begreep Maria niet wat Christus hiermee bedoelde, zij liet zich door Hem leiden en bewaarde alles in haar hart.
Laten wij vandaag, op het feest van de heilige Familie bidden, dat christelijke gezinnen naar het voorbeeld van de Heilige Familie blijven zoeken naar Christus, de Goddelijke Verlosser.
Hij die de mens telkens weer kan brengen naar de Vader, als de oorsprong en voltooiing van ieder menselijk leven.
Zo vindt de christelijk opvoeding haar hoogtepunt in het vinden van Christus als de Persoon die door zijn sterven en verrijzen ons brengt bij de ware bedoeling van het leven.
Amen.
 
Hans Smits