Vol van de Geest

 
Feestvierende gelovigen,
Vandaag 50 dagen na Pasen vieren wij het Hoogfeest van Pinksteren, het Hoogfeest van de Heilige Geest.
De Heer was van hen heengegaan, Hij was ten hemel opgevaren.
Daarom hebben wij ook op Hemelvaartsdag de paaskaars, het zinnebeeld van de verrezen Christus, gedoofd.
De apostelen waren naar de bovenzaal gegaan en bleven daar eensgezind volharden in het gebed, samen met de vrouwen, met Maria, de moeder van Jezus, en met zijn broeders.
De dag van de nederdaling van de Heilige Geest over de apostelen.
Maria in het midden, beeld van de Kerk, die altijd om de Geest bidt.
Plotseling verschijnt er iets als vuur.
Vuur dat zich neerzet op ieder van hen.
Het vuur dat Christus op aarde is komen brengen kan nu oplaaien.
Een windgeruis vervult de zaal, Jezus is heengegaan, maar laat de apostelen niet verweesd achter. ( Joh. 14, 18)
De apostelen verlaten deze plaats, waar zij na het heengaan van Christus verbleven.
Waar zij angstig en ook vol verwachting bleven afwachten.
Nu gesterkt en geleid door de Heilige Geest gaan zij voor het eerst naar buiten, om getuigenis af te leggen.
Zo werd de eerste christengemeenschap gevormd.
De apostelen moesten de verrezen Heer verkondigen.
Steeds kunnen zij zich geborgen weten in de Moederkerk, waarin de Geest altijd te vinden is, en natuurlijk bij Maria.
Zij is ons door Christus, terwijl Hij aan het kruis hing, tot moeder gegeven.
 

Afbeelding invoegen

Uitkomen voor je geloof en zo meewerken aan het eeuwige geluk van anderen, dat is de taak van een christen!
De Heilige Geest?
Als mensen nog weten wat er met Pinksteren gebeurt, dan denken ze aan de Heilige Geest die neerdaalt.
Maar de vervulling van het Paasmysterie gaat veel dieper!
De jonge Kerk gaat de wereld in met een nieuwe taal van het Evangelie, het Woord van Gods Zoon en het verkondigen van een nieuwe wet, de liefde!
Het is een taal, die ieder mensenkind verstaat.
Zo treedt de Kerk, op dit eerste Pinksterfeest, voor het eerst naar buiten en begint haar eeuwenlange tocht.
Om mensen te roepen tot de Moederkerk en bijeen te brengen voor hun heil in Jezus Christus, de Verlosser.
De laatste halve eeuw is de stormachtige wind van het begin, bijna gaan liggen.
Van de Heilige Geest is nog maar weinig te merken, Hij wordt doodgezwegen en verbannen door het grote ego van de mensen.
Hebben wij de Heilige Geest niet meer nodig?
Of maken we zelf wel uit, wat we wel of niet moeten doen en hebben wij voor wijsheid en inzicht Gods Geest niet nodig?
Vertrouwen wij ons hart en onze ziel liever toe aan de wijsheid, inzicht en de liefde van de wereld, hetgeen één grote schijnvertoning is.
Je gaat je afvragen waarom de gebeden tot de Heilige Geest nog maar zo weinig gebeden worden.
Dat het afsmeken van de Heilige Geest zich niet beperkt tot het Pinksterfeest en het H.Vormsel, waardoor wij soldaten van Christus worden.
De votiefmissen van de Heilige Geest zijn zo waardevol.
 Hoort de werking van de Heilige Geest ook niet ons persoonlijk leven te raken?
Ja, de Heilige Geest bereikt het diepste van de mens, zijn hart en zijn geweten.
Zoals wij zingen in het Veni Creator: "Veni, creator Spiritus mentes tuorum visita, Imple superna gratia, quae tu creasti pectora.”
"Kom, Schepper, Heilige Geest, bezoek de zielen van uw gelovigen, vervul met uw hemelse genadekracht de harten door U voortgebracht.”
Het allereerste, waartoe Hij ons bekwaam maakt, is het gebed.
Hij geeft ons de aanzet om het eerste woord van ieder gebed te zeggen, ja, zonder de Heilige Geest kunnen wij niet bidden.
Door deze eerste gave van de Heilige Geest krijgt iedere gelovige de mogelijkheid om te bidden.
Laten wij luisteren naar ons hart, want als de Heilige Geest woont in ons hart, zullen wij zijn stem horen.
De Heilige Geest zal woorden en gevoelens van geloof en liefde, van vertrouwen en dankbaarheid in ons opwekken.
Hij is de eerste en voornaamste leermeester van ons gebed!
Dat zijn de gaven van vroomheid en eerbied voor God!
Daarnaast blijft de Heilige Geest Zijn bijzondere gaven uitdelen, zoals Hij dat wil.
De gaven van inzicht en raad, om te kunnen inzien wat goed en fout is, om een goede keuze te kunnen maken of we wel de goede weg bewandelen.
Dit geldt in de wereld maar ook in ons kerkelijk leven.
De gaven van wijsheid, onderrichting en sterkte, om de waarheid te verkondigen en ervan te getuigen.
De gaven van dienstbetoon, naastenliefde en barmhartigheid.
Een bijzondere gave om verantwoordelijkheid voor de Kerk te dragen, paus, bisschoppen en priesters, zij horen met Zijn gezag te spreken en te handelen.
Ook de gaven die iedere gelovige ontvangt mogen nooit dienen tot eigen nut en voordeel, niet tot zelfverheffing, maar om de Heilige Kerk op te bouwen.
Om dienstbaar te zijn en mensen van vrede en liefde te worden, van een zuiver leven en barmhartig handelen.
Dat zijn de mensen in wie Jezus Christus, onze Verlosser en Heer zelf gestalte krijgt.
Amen.
 
Hans Smits