Opdat niets verloren zal gaan

Broeders en zusters in Christus,
"Laetare Jeruzalem: et conventum facite omnes qui diligitis eam – Verheug u, Jeruzalem, en vergadert gij allen, die haar liefhebt ", zo luiden de woorden van het Introïtus van deze zondag.
Het is half-vasten, de vasten is voor de helft voorbij.
De Kerk is verheugd omdat de tijd van overvloedige genade nadert.
De tijd, wanneer het Verlossingswerk voltooid zal zijn.
Die vreugde uit zich vandaag in het evangelie bij de wonderbare broodvermenigvuldiging.
De evangelist Johannes laat ook heel duidelijk zien dat dit wonder niet moet worden gezien als een populaire actie van Jezus, om op te komen voor de armen.Integendeel, het is een voorafbeelding van het Laatste Avondmaal en Zijn levensoffer op Calvarië.
Het Offer dat Hij aan de mensen van alle tijden zou nalaten en telkens weer zal voltrokken worden op het altaar.
In het evangelie vraagt Jezus aan Philippus: "Waar zullen wij brood kopen, opdat zij wat te eten hebben? " (Joh.6,5)
Maar dit was een vraag om hem op de proef te stellen, want Jezus wist wel wat Hij ging doen.
Philippus zag het dan ook helemaal niet zitten, want tweehonderd tienlingen waren nog niet genoeg om deze mensen het geringste aan brood te geven.
Toen bracht Andreas een jongen bij Jezus die vijf gerstebroden en twee vissen bij zich had.
Jezus vroeg de mensen te gaan zitten.
Hij wist dat ze uitgeput en hongerig waren en wilde hen te eten geven.
Maar….. zegt Jezus: "de mens leeft niet van brood alleen, maar van ieder Woord dat voortkomt uit de mond van God.”
Hoe noodzakelijk het brood ook is, het is niet voldoende!
Jezus nam de broden en de vissen, sprak een dankgebed en deelde aan allen uit die aanwezig waren, zoveel als men maar wenste.
Toen iedereen verzadigd was gaf Hij de leerlingen opdracht om zorgvuldig de overgebleven brokken te verzamelen, opdat niets verloren ging.
De mensen zagen Jezus nu als een groot profeet, die in de wereld moest komen.
Ze wilden zich van Hem meester maken en uitroepen tot koning.
Ze dachten alleen maar aan hun eigen dagelijkse leven en niet aan het leven na de aardse dood.
Jezus begreep dat en trok Zich weer terug in het gebergte.
Beste mensen, als je in Christus en Zijn woord gelooft, dan heb je alles wat de mens voedt en verzadigt.
Je krijgt dan een antwoord op al je behoeften en vragen.
Door Christus spreekt God Zijn Woord tot ons.
Dat Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond.
Zijn woorden, zijn woorden van eeuwig leven!
Het schenkt ons de zekerheid, dat we niet voor niets leven, maar dat we dwars door lijden en kruis heen op weg zijn naar het hemels Vaderhuis.
Daar waar de liefdevolle God op ons wacht.
Deze heeft Jezus voor ons bereidt en door Zijn kruisoffer voor ons de poort geopend naar dat hemels Vaderhuis, de hemel.
Zo wil Hij zich telkens weer opnieuw voor ons geven in het H.Misoffer.
Elke keer weer wordt het kruisoffer voltrokken en komt Hij op onbloedige wijze werkelijk tegenwoordig in de gedaanten van brood en wijn en mogen wij Hem ontvangen in de H.Communie.
Broeders en zusters, de wereld van vandaag is niet direct getuige geweest van de wonderen die Christus heeft gedaan.
Toch staan al deze wonderen getrouwvol opgetekend voor alle geslachten, tot aan het einde der tijden.
Een ieder die dat wil kan de ware betekenis zien als bewijzen van de goddelijke zending van Christus, om de mensen te redden van de eeuwige ondergang.
Velen die gered willen worden, nemen dit in gelovig vertrouwen aan, terwijl vele anderen er aan voorbij gaan.
Van ons, gelovigen, verwacht Christus dan ook, dat wij Hem volgen.
Dat wij door gebed en offer, Hem kenbaar maken in de wereld van vandaag.
"Opdat niets verloren zal gaan”, was ‘Jezus opdracht in het evangelie van deze zondag.
De wonderbare broodvermenigvuldiging was een voorafbeelding van hetgeen ging komen.
Als wij geloven, dat we Christus, God zelf tot ons komt in de H.Communie, is er geen andere mogelijkheid dan Hem met de uiterste eerbied en zorgvuldigheid te ontvangen.
Opdat niets verloren zal gaan!
Zoals Thomas van Aquino schreef in het Adoro Te:

Ik aanbid met eerbied U, verborgen God, die hier onder tekens waarlijk Zich verschuilt: aan U onderwerpt zich heel en al mijn hart, want U schouwend weet ik dat het niets vermag. Oog en smaak en tastzin wordt in U misleid, het geloof steunt veilig slechts op het gehoor; ik geloof al wat Gods Zoon vérkondigd heeft, niets is meer waar dan het woord der Waarheid zelf.
 
Laten wij dit lofgezang meenemen als bezinning tijdens onze voorbereiding op het komende Paasfeest.
Heer, geef ons meer geloof, hoop en liefde.
Ik wens u allen een gezegende en vreugdevolle zondag Laetare.
Amen.
 
Hans Smits
 
 

 
Afbeelding invoegen