Heilige MARCELLUS*

Heilige MARCELLUS, paus en martelaar.
Sterfdag:16 januari 309.
Graf: Rome in het cemiterium van de heilige Priscilla; later in de aan hem toegewijde kerk aan de Via Lata.
Leven: Marcellus I regeerde als Paus (308-309) ten tijde van de laatste grote vervolging onder keizer Maxentius.
Volgens het grafschrift van Damasus, liet de paus hen, die van het Geloof afgevallen waren wederom tot boete en verzoening met de Kerk toe.
Daarom keerde zich tegen hem de woede van de strenge en onverdraagzame partij van de Donatisten.
Bij een volksoproer vielen er zelfs doden.
Deze ongeregeldheden greep keizer Maxentius als voorwendsel aan en veroordeelde de paus tot verbanning, waarbij hij grote ontberingen leed.
De aan hem toegewijde kerk, zou volgens de akten in het huis van een vrome matrone opgericht zijn. Toen Maxentius daarvan hoorde, heeft hij de kerk in een paardenstal veranderd en Marcellus als paardenknecht in de openbare dienst ingedeeld.
 
Zijn er thans martelaren?
Toen wij in vroegere jaren aan de oude martelaren lazen, dan kwam steeds het gevoel van onze ontoereikendheid over ons.
Over zulk een geloofsmoed, zulk een dapperheid meenden wij niet te kunnen beschikken.
Wij konden de martelaren van de oudheid slechts bewonderen.
Nu echter beleven wij in onze dagen ook gruwelijke folteringen, welke voor die van de vroegere martelaren niet in het minst onder doen.
In Spanje tijdens de Spaanse burgeroorlog 1936-1939 werden tienduizenden priesters en leken onder ondenkbare folteringen afgeslacht arbeid verrichten.
 

Afbeelding invoegen

Grijze bisschoppen moesten de vernederendste arbeid verrichten, werden met stokslagen door de straten gejaagd en door woeste furies vertrapt. Ook uit andere landen werden dergelijke gevallen gemeld.
In gevangenkampen moesten priesters, schaars gekleed en onvoldoende gevoed dag en nacht arbeid verrichten en gaan een langzame marteldood tegemoet.
Wij kunnen gerust vaststellen, dat de martelaren van thans alle lijden, dat ons van de martelaren uit de eerste eeuwen van het Christendom werd meegedeeld, verduren moeten en dat ook hun aantal niet minder is.
De meesten van de martelaren zijn juist priesters en christenen als wij geweest; zij hadden zwakheden onvolmaaktheden als wij.
Het martelaarschap echter was voor hen een sacrament, dat alle armzaligheid van hen wegnam en tot een hoogte ophief, die de heiligheid betekent. Wij kunnen dus tot de gevolgtrekking komen: ook wij kunnen martelaren worden.
Nu vragen we echter: Wat behoort er toe om martelaar te zijn?
Op de eerste plaats mogen wij ons niet daarvoor opdringen.
Slechts de GENADE kan ons daarvoor de kracht geven, kan ons boven ons zelf verheffen, dat wij met één slag van middelmatige christenen heilige martelaren worden.
Het martelaarschap zal voor ons zo ongeveer als de nederdaling van de Heilige Geest voor de Apostelen betekenen.
Vóór die tijd waren zij mensen als alle anderen, met zwakheden behept, juist zoals de Evangeliën ze ons schilderen.
Dan kwam het sacrament van de Heilige Geest over hen, en ze waren veranderd.
Dat dus is het eerste; de GENADE moet tot martelaren maken.
Dat is de goddelijke tangens, die noodzakelijk en het voornaamste is.
Maar ook de mens moet iets doen.
Wat de mens kan bij dragen, dat zou ik met de woorden van de canon van de Mis willen uitdrukken: Fides, et Devotio: Geloof en Overgave.
Het Geloof van de martelaar moet zeer sterk zijn en vast; het moet een rots fundament hebben, als zich daarop een toren van het martelaarschap verheffen moet.
Dit Geloof moeten wij aankweken en oefenen; dan kan de mens tot de genade al veel bijdragen.
Ook de overgave is eveneens nodig.
Maria sprak: "Ik ben de dienstmaagd des Heren”.
Christus bad: "Niet gelijk ik wil, maar uw Wil geschiede!
Het onze Vader leeft ons bidden: "Uw wil geschiede.
Deze overgave eist gehoorzaamheid aan Gods gebod en bestel.
We moeten ze alle dag aankweken.
De Kerk verandert ze ook in de Mis en maakt ze tot deel van het Offer in de offergang.
Want in de gaven geven wij ons zelf en worden geschikt van Christus.
Overgave van de mens en offer van Christus worden dan het gehele offer van ons zelf.
Dat is ook de vuurhaard van het martelaarschap.