Heilige BRUNO*

 
Heilige BRUNO, belijder: ‘Eenzaamheid en Zwijgen’.
Sterfdag : 6october 1101.
Graf: in het klooster van sint Stefanus La Torre in Calabrië.
Leven: Stichter van de Orde van de Karthuizers, naast de heilige Norbertus de enige Duitse Ordestichter(geboren te Keulen1030); Zijn tijdgenoten noemen hem het LICHT van de Kerk, de bloem van de geestelijkheid, de roem van Duitsland en Frankrijk.
Eerst was hij kanunnik te Keulen en te Reims.
De vervolgingen van de simonistische aartsbisschop van Reims, Manasses, brachten bij hem het besluit tot rijpheid, in de eenzaamheid te gaan (1084).
De legende verhaalt van de dood van een beroemde professor, die bij het dodenofficie zich plotseling op de baar oprichtte en zou gezegd hebben: "Tengevolge van het rechtvaardig oordeel van God ben ik – aangeklaagd - geoordeeld – verdoemd", waardoor Bruno aan de wereld vaarwel zegde.
Hij kreeg van bisschop Hugo van Grenoble een plaats om een nederzetting te stichten, die naar het omliggende gebergte Cartusia, Kartheuze (Chartreuse) heette.
De door Bruno gestichte orde behoorde tot de strengste van de Kerk; als norm voor haar levenswijze dient voor de Kartuizers de regel van Benedictus, maar verscherpt door volledig stilzwijgen, onthouding van het gebruik van vleeswaren (zij gebruiken alleen brood, peulvruchten en water).
Bruno wilde het oude eremieten leven weer hernieuwen.
Deze orde geniet de roem aan de geest van zijn stichter nooit ontrouw te zijn geworden, zodat deze een hervorming nodig zou hebben.
Zes jaar na de stichting van zijn orde, in 1090, werd Bruno door Paus Urbanus II naar Rome ontboden om raadsman van de Paus te zijn.
Slechts met een bezwaard hart schikt hij zich erin.
 

Afbeelding invoegen

Toen echter de Paus voor Keizer Hendrik IV naar Campanië moest vluchten, vond Bruno een wildernis gelijk aan de Chartreuse, waar hij een tweede nederzetting stichtte, die een bloeiend klooster werd.
Hier werd hij in September 1101 door een zware ziekte overvallen.
Hij riep zijn leerlingen bij zich, legde in hun tegenwoordigheid een openbare biecht af, evenals de Apostolisch Geloofsbelijdenis, waarna hij stierf (6 Oktober 1101, 71 jaar oud).

- Eenzaamheid en Stilzwijgen: De heilige BRUNO heeft een Orde gesticht, die zich voortdurend stilzwijgen, voortdurend vasten en voortdurende eenzaamheid oplegt.
Deze doeleinden van de Orde zijn voor ons, in de wereld levende Christenen geen voorwerp van navolging, maar van stichting en bewondering. Verder moeten wij datgene, wat de orde der karthuizers voortdurend doet, nu en dan beoefenen.
Niemand kan de goederen van de wereld op de juiste wijze en met mate genieten, die niet geleerd heeft zich ervan te onthouden.
Onthouding is dus een school voor het juiste genieten.
Niemand kan goed bevelen geven als hij niet geleerd heeft te gehoorzamen, niemand kan met mate spijs en drank genieten, als hij niet geleerd heeft te vasten; niemand kan op de juiste wijze een gemeenschappelijk leven leiden, als hij niet nu en dan in de eenzaamheid kan leven..
Eenzaamheid en Zwijgen zijn de moeder van grote gedachten, heilzame besluiten en gewichtige daden.
Niet in het gewoel van de wereld zijn de heiligen heilig geworden, maar in de eenzame stilte.
Ook de grote uitvindingen van de aardse wereld, de grote werken van kunst en poëzie zijn in de eenzaamheid geboren, des te meer al het grote in het Godsrijk.
En als wij naar het Hoofd Jezus Christus zien, dan vinden wij dat bevestigd: In de stilte en de eenzaamheid van de nacht is Hij geboren, tot zijn dertigste leefde Hij het leven van een stille en eenzame.
Zijn werk als leraar begon Hij met veertig dagen vasten, eenzaamheid en onthouding.
En als het dan echt rumoerig om Hem heen werd, dan trok Hij zich minstens ‘s avonds en ’s morgens terug om met Zijn Vader alleen te zijn, om te zwijgen en te bidden.
Christus wilde niet als zijn Voorloper een man van strenge boete, asceet en kluizenaar zijn.
Hij plaatste Zich zelfs in een bewuste tegenstelling met de Doper: "Johannes at niet en dronk niet – de Mensenzoon eet en drinkt (Matheüs 11,18’]. Jezus leert dus het matig genieten van de aardse goederen, maar hij leert ook, dat wij slechts door ons nu en dan te onthouden tot matig genieten komen.
Lees wat Thomas van Kempen in de Navolging van Christus over de eenzaamheid zegt:
"Zoek gelegen tijd om met u zelf bezig te zijn en denk dikwijls over Gods weldaden na.
Laat varen wat slechts de nieuwsgierigheid prikkelt.
Lees over zulke onderwerpen, die eerder vermorzeling dan tijdverdrijf bezorgen.
Indien gij u ontrekt aan overtollig praten en leeg rondlopen en het opvangen van nieuwtjes en geruchten, dan zult gij voldoende en geschikte tijd vinden om u op de heilzame overweging toe te leggen.
De grootste onder de heiligen ontweken waar zij het konden, het druk verkeer met mensen en kozen liever voor God in het verborgen te leven.
Zeker iemand (Seneca) heeft gezegd: "zo dikwijls ik onder de mensen verkeerd heb, was ik minder goed mens bij de terugkeer".
Dit ondervinden wij dikwijls, wanneer wij samen lang praten.
’t Is gemakkelijker geheel en al te zwijgen dan in geen woord over de schreef te gaan.
’t Is gemakkelijker thuis zich schuil te houden dan buiten zich voldoende in acht te nemen.
Wie derhalve beoogt tot het inwendige en geestelijk leven te geraken, moet met Jezus de woelige menigte ontwijken.
Niemand treedt veilig te voorschijn dan die gaarne verborgen blijft.
Niemand voert veilig het woord, dan die gaarne blijft zwijgen.
Niemand staat veilig aan het hoofd dan die gaarne ondergeschikt is.
Niemand heeft veilig het bestuur dan die wel heeft leren gehoorzamen.
In stilte en rust maakt de godvruchtige ziel vorderingen.
En leert zij de verborgenheden van de Schrift kennen.
Daar vindt zij stromen van tranen, waarin zij elke nacht zich kan wassen en reinigen om met haar Schepper des te vertrouwelijker te worden, hoe verder zij van het gewoel van de wereld verwijderd blijft.
Wie zich derhalve van bekenden en vrienden terug trekt, tot hem zal God naderen met de heilige Engelen.
Beter is het zich schuil te houden en zijn belangen te behartigen, dan met verwaarlozing van zichzelf wonderen te verrichten".(Navolging van Christus Boek 1,20)