De uitnodiging

 
Broeders en zusters in Christus,
De schijnheiligheid, eigenbelang en de eigen eer van de farizeeën zijn een doorn in het oog van Christus.
Hij hield hen dan ook wederom een gelijkenis voor.
De gelijkenis verhaalt over iemand die veel gasten uitnodigt voor een groot maal.
Toen het maal gereed was, zond hij zijn dienaar om de genodigden te zeggen dat alles gereed is en zij worden verwacht.
Maar ze komen niet.
De één na de ander heeft wel een excuus om niet te komen.
Druk met allerlei bezigheden en allerlei zaken.
De één had land gekocht en moest dit gaan bezichtigen, de ander had vijf koppel ossen gekocht en ging ze keuren.
Niemand had tijd!
De gastheer wordt kwaad, omdat hij teleurgesteld is.
Hij geeft bevel naar de pleinen en straten te gaan om armen en gebrekkigen, blinden en kreupelen naar binnen te vragen.
God gaat naar de mens, maar hij hoeft Zijn uitnodiging niet te accepteren.
De mens is vrij om deze uitnodiging af te slaan, ja, God laat ons de keuze!
Hij nodigt uit, maar dwingt niet.
  

Afbeelding invoegen
De vrijheid die God de mens heeft geschonken is een gave die heel kostbaar is, maar tegelijk kan zij ook noodlottig zijn.
Kostbaar omdat zij de mens in staat stelt God te beminnen en te gehoorzamen.
Noodlottig omdat de mens deze gave kan weigeren en God de rug toe keren, met alle gevolgen van dien.
De parabel wil ons laten zien hoe groot de schenkende, grootmoedige en genadevolle God is.
Dat Hij ons zelfs uitnodigt voor een gastmaal!
Maar welk gastmaal wordt er nu bedoeld?
Het is het gastmaal in het Rijk Gods!
Eenieder die dat ten deel valt is gelukkig, want zij mogen dan bij God zijn, Hem aanschouwen van aangezicht tot aangezicht.
Dat is de Eeuwige Zaligheid, voor altijd en eeuwig bij God.
Daar bidden wij dagelijks voor, dat is de kern van ons geloof.
Maar mensen die hun eigen weg gaan en de keuze maken om de uitnodiging van God niet te aanvaarden en hun eigen weg gaan, de weg van de wereld, zullen dan ook hun noodlot moeten aanvaarden.
Zij hebben hun toekomst verspeelt!
Ze hebben in hun korte aardse leven te veel andere zaken die ze belangrijk vinden, voor God hebben ze geen tijd, geen minuutje.
Alles draait, zoals bij de farizeeën, om geld, macht en eigen eer en proberen mensen mee te sleuren door hun schijnheiligheid.
We hebben de afgelopen vijftig jaar kunnen zien hoe snel de relatie met God kan verwateren en dit nog steeds doorzet en het kwaad en ongeloof hierdoor terrein wint.
Niemand, zegt Christus, " van deze mensen, die genodigd waren, zullen van mijn gastmaal proeven ".( Lucas 14, 24)
Zij hebben het Eeuwige Leven verspeelt en zullen door God niet meer gekend worden.
Ja, als we aan de uitnodiging van Christus voorbijgaan is dat een gemiste kans.
Het Woord van Christus vraagt van ons een onmiddellijke en consequente aanvaarding.
Er valt tegenover Gods Koninkrijk niets af te wegen.
Aanvaarden van de uitnodiging is alleen mogelijk als we Zijn persoon fundamenteel stellen.
Hem in ons leven de eerste plaats geven.
Laten wij bidden om de kracht dat wij niet bezwijken aan de verlokkingen van de wereld, maar elke dag weer voor God kiezen en Hem in ons leven een ereplaats geven.
Amen.
 
Hans Smits