De heilige PETRUS CHRYSOLOGUS*

 
De heilige PETRUS CHRYSOLOGUS; Bisschop & Kerkleraar: Kerkleraren zijn de voorlopers van de komende Koning.
Sterfdag: 2 december 450
Graf: te Imola (provincie Bologna).
Een arm bewaard in zijn bisschopsstad Ravenna.
Het feest dat reeds in Ravenna gevierd werd, werd in 1729 over de gehele Kerk uitgebreid.
Leven: De heilige werd op een wonderbare wijze door een visioen van de Paus in 433 bisschop van Ravenna. Om zijn gulden welsprekendheid kreeg hij de bijnaam van "Gulden redenaar – Chrysologus”.
Als hij voor het volk predikte, sprak hij zo geweldig luid, dat zijn stem hem in zijn vurige ijver dikwijls begaf, zoals het geschiedde in de preek over de vrouw, die aan bloedvloeiing leed.
Zijn toehoorders, de inwoners van Ravenna, waren daardoor diep ontroerd, en vulden de pauzen aan met zoveel tranen, luide en stille gebeden, dat de bisschop later de Heer slechts danken kon, zoals hij het tekort aan stem tot heil van de zielen en tot vermeerdering van de liefde had gebruikt.
Bekend is ook zijn uitspraak: "Wie met de duivel grappen wil maken, kan zich niet met Christus verblijden”.
Hij heeft ons preken nagelaten, die wij in het breviergebed lezen.
Zijn bisschopsstad Ravenna bewaart heden nog schatten van oudchristelijke liturgische kunst uit zijn tijd.
 

Afbeelding invoegen

In het supplement deel: "Het Heilig Misoffer, zijn in het hoofdstuk: De Offerande, twee platen op kunstdrukpapier ingevoegd.
Tegenover bladzijden 148- en 156, waarop twee mozaïeken van San Vitale in Ravenna uit de tijd van de heilige.
De ene stelt de offergang van keizer Justinianus met zijn hofhouding voor.
De keizer offert brood.
Merkwaardig zijn de gewaden van de bisschop (kazuifel), van de diaken (met het evangelieboek) en de subdiaken (met het wierookvat).
De andere toont de offergang van de keizerin met wijn.
Toepassing: Tot een christelijk, liturgisch leven behoort een liefdevol, offervaardig horen en lezen van homilieën en preken.
De toehoorders van de Heilige Petrus Chrysologus zijn ons een buitengewoon voorbeeld hierin; hij zelf blijft onze vermaner en leider, om op de beste wijze het Woord Gods aan te nemen.
Hoe zoeken en waarderen wij het gepreekte woord Gods in en buiten de liturgie?