_3.jpg)
De heilige HILARION*
|
De heilige HILARION, Abt:
geboren 291 te Tabatha bij Gaza in Palestina en wel uit heidense ouders, die hem op nog zeer jeugdige leeftijd naar Alexandrië zonden om daar te studeren.
Hier muntte hij uit door ijver en goede zede, bekeerde zich tot het Christendom en maakte grote vorderingen in het Geloof en de Liefde.
Hij bezocht dikwijls kerken, was ijverig in het vasten en bidden en versmaadde alle aardse genietingen en vreugden.
Aangelokt door de faam, die van de heilige Antonius uitging( 17Jan.), wiens naam in geheel Egypte beroemd was, begaf hij zich naar hem in de woestijn en bleef twee maanden lang zijn leerling.
Bij zijn terugkeer naar huis vond hij zijn ouders dood; nu verdeelde hij alles wast hij bezat onder de armen. Nog geen vijftien jaar oud, keerde hij naar de woestijn terug, bouwde zich daar het hut, die hem nauwelijks kon bevatten en sliep op de blote grond.
Het ruwe boetegewaad, waarin hij zich hulde, waste hij nimmer en verwisselde het nooit tegen een ander, omdat het, zoals hij placht te zeggen, ijdelheid was, in een boetegewaad op reinheid te letten.
Het grootste gedeelte van zijn tijd bracht hij door met lezing en beschouwing van de Heilige Schrift.
Een paar vijgen en wat kruidensoep waren voor hem voldoende tot voedsel, dat hij echter nimmer voor zonsondergang nuttigde.
Door zijn verstervingen en nederigheid overwon hij zware bekoringen van de boze vijand, die hij ook uit vele mensen uitdreef.
Nadat hij verschillende kluizenarijen gesticht had en talrijke wonderen gewrocht had, werd hij in de ouderdom van tachtig jaar ziek; in zijn doodstrijd bemoedigde hij zichzelf: "Ga heen!
Wat vreest gij, mijn ziel, waarom beeft gij?
Zeventig jaar hebt gij Christus gediend en gij zou de dood vrezen?"
Nauwelijks had hij deze woorden gesproken, of hij ontsliep zalig in de Heer (21october 371).
Zijn graf is op het eiland Cyprus.
Het leven van deze heilige man heeft twintig jaar na zijn dood de heilige Hiëronimus beschreven.
|
|
