PALMZONDAG

 

Drie belangrijke gedachten geeft de Liturgie ons heden voor het dagelijkse leven mee:
1. De volledige CHRISTEN…
2. De CHRISTUS koning…
3. De Mystiek van het KRUIS…
 
a. Tweemaal per jaar reikt de Liturgie/de Kerk ons het symbool over van onze Christelijke Waardigheid en onze opgave.
 
Op Maria Lichtmis ontvangen wij het dooplicht, het zinnebeeld van ons Kindschap Gods en de inwoning van Christus.
Vandaag krijgen wij de palmen en de olijftak, zinnebeelden van het volledige Christendom.
De PALM is het teken van de overwinning op de Duivel, het teken van het martelaarschap.
De olijftak is het symbool van de liefde: "Moge Uw volk de liefde bewijzen in de werken van barmhartigheid”.
Dat is volledig CHRISTENDOM; daarmee worden wij herinnerd aan het Christelijk karakter: Fortiter en Suaviter: vast en sterk in de princiepen…soepel en zacht in de toepassing.


Vandaag nemen wij deze takken uit de hand van de Kerk in ontvangst, dragen ze welbewust en met waardigheid in de processie, die de mystieke Christus betekent en laten ze het hele jaar in onze woning hangen als een voortdurende vermaning: groei uit en vorm u tot de voltooide Christen in geloof en liefde.

b. Deze dag leert ons vorm geven aan onze verhouding tot CHRISTUS.
Wij hebben in de loop van Quadragesima (Veertig dagentijd) verschillende Christus beelden gezien: in de eerste week CHRISTUS als Strijder, met Wie wij door de vastentijd trekken en: "leeuwen en draken vertrappen”.
In de tweede week: Christus als Leraar, die ons de navolging van het Kruis leert.
In de derde week: Christus als Geneesheer en Zaligmaker, die onze wonden verbindt en heelt.
In de vierde week: Christus als Opwekker van de doden en Brenger van het Licht.
En in de Passieweek: Christus als PRIESTER.
Deze beelden zijn als de kleuren van een prisma.
Vandaag begeleiden wij Koning Christus naar Zijn troon op het KRUIS.

c. Het Koningschap van CHRISTUS voert ons naar Zijn lijden.
De H.MIS wordt vandaag helemaal gekenmerkt door de vernedering van CHRISTUS in Zijn lijden.
De Apostel Paulus, de Kruisprediker, die over niets anders weet te spreken dan over: CHRISTUS de gekruisigde, laat ons de nederigheid van CHRISTUS in Zijn lijden zien en Mattheüs vertelt ons in alle eenvoud het Lijdensverhaal.
Dat alles wijst ons vandaag op het hoofdmoment van ons leven, het sterven namelijk met en in Christus: "Met CHRISTUS ben ik aan het kruis geslagen. Daarom leef ik niet meer, maar Christus leeft in mij”.
Zo gaan wij met de zegepalm in de hand het sterven van Christus binnen en volgen wij onze Koning door de dood naar de Verrijzenis en het verheerlijkte leven.
AMEN!

H. Havee