Ledigheid

 
Broeders en zusters in Christus,
U hebt allemaal wel eens het spreekwoord gehoord: "ledigheid is des duivels oorkussen”.
Waarom is vandaag dit spreekwoord zo goed van toepassing?
Omdat het leven als christen niet vanzelf komt, het komt niet zomaar aanwaaien, we zullen er wat voor moeten doen.
Als wij namelijk niet laten zien dat wij in God geloven, dat wij ons door Hem gedragen weten en dag in dag uit met Hem onderweg zijn, dan zal de duivel hiervan dankbaar gebruik maken.
Hij zal ons hart binnensluipen en ons denken beïnvloeden.
Als we hem niet radicaal de toegang weigeren en wij te gemakzuchtig met God en Zijn wet omgaan, zal het kwaad, de boze geest, zich in ons vestigen.
Vandaag lezen we dan ook in het boek Wijsheid: "Gelukkig zijn zij, die mijn wegen bewandelen.
Aanhoort mijn onderrichting en weest verstandig.
Gelukkig de man, die luistert naar mij en dagelijks de wacht houdt aan mijn poorten en wacht staat aan de post van mijn deur.
Hij, die mij vindt, vindt het leven, en hij zal heil verwerven van de Heer.”
Maar hoe moeten wij laten zien dat wij God de eerste plaats geven, dat wij Zijn wegen bewandelen?
De manier om God te eren en de genade te ontvangen om Zijn wegen te bewandelen, is het gebed!
Bij uitstek is dat het rozenkransgebed.


Sinds de zestiende eeuw is het telkens weer duidelijk geweest het bidden van de rozenkrans ons dichter bij Christus brengt en wij zeker mogen zijn van Maria’s voorspraak.
Heel duidelijk was dit in 1571, toen bij Lepanto een Turkse vloot werd verslagen, dit was mede dankzij het bidden van de rozenkrans, waartoe paus Pius V de gelovigen in heel Europa had opgeroepen.
Dit was ook de reden om deze feestdag op de liturgische kalander te plaatsen.
Vele pausen hebben nadien aangespoord om de rozenkrans te bidden.
De rozenkrans geeft ons de mogelijkheid om te bezinnen en de weg van Christus te volgen, van kribbe tot kruis, Zijn lijden, dood, verrijzenis en hemelvaart.
Zijn Moeder is in de hemel opgenomen, waar zij samen voor ons zorgen.
Wij hoeven niet bang te zijn voor de toekomst, wij hoeven niet bang te zijn voor de komst van onze Heer aan het einde der tijden, wanneer wij maar telkens weer Zijn verlossingswerk overwegen en daarbij de hand van Maria blijven vasthouden.
Uiteraard zullen wij ook in ons dagelijks leven moeten laten zien dat wij vanuit Gods Zoon en Zijn Moeder willen leven.
Zonder onze eigen inzet heeft gebed geen zin, wij zullen ons moet verenigen met Jezus en Maria.
Moge het feest van vandaag, het feest van O.L Vrouw van de Rozenkrans, ons uitnodigen met regelmaat de rozenkrans te bidden en zo sterk te staan tegen de aanvallen van de duivel en de weg van Jezus Christus trouw te volgen.
Zo zal de rozenkrans een wapen zijn tegen ledigheid en alles wat ons van God wil verwijden.
"Bij dag, bij nacht blijft gij, o Rozenkrans bij mij.”
Amen.

Hans Smits