Uitgenodigd worden

 
Broeders en zusters in Christus,
"Wanneer gij op een bruiloft wordt uitgenodigd, ga dan niet aanliggen op de voornaamste plaats”
Woorden uit het evangelie van deze zondag, woorden uit een verhaal over een maaltijd, het doet ons sterk denken aan het laatste Avondmaal.
Tijdens die maaltijd ontstond er onenigheid onder de leerlingen over wie wel de voornaamste onder hen mocht zijn.
De voornaamste willen zijn is een probleem dat in heel de mensheid schijnt ingebakken te zijn.
Jezus wordt uitgenodigd door één van de voornaamste Farizeeën om er een maaltijd te gebruiken.
Dus ook Jezus verkeert dan in de hoogste kringen.
Als dat in de tegenwoordige tijd geweest zou zijn was Hij heel sterk in aanzien gestegen omdat Hij steun krijgt en sympathie ontvangt van gezaghebbende mensen, mensen die hoog staan aangeschreven.
Het is een manier om je te wikkelen in deze macht en zo je doel of product beter aan de man te kunnen brengen.
Bovendien blijkt uit deze passage, dat deze voorname mensen Jezus heel scherp in de gaten hielden.
Wat zal Hij nu weer zeggen en gaan doen?
Daardoor kreeg Hij alle aandacht en in menselijk opzicht zat Hij goed.
Maar Jezus zelf heeft helemaal geen oog voor deze aandacht, maar ziet heel wat anders.


Hij doorziet die menselijke zelfzuchtige hoogmoed, dat uitnodigen van die voornaamsten, die zo graag door de mensen begroet en geëerd willen worden.
Wat hier opvalt is dat Jezus heel anders naar de mensen kijkt als wij.
Wij vergelijken mensen vaak met elkaar en gaan ze dan indelen in rangorden.
De genodigden komen tot de maaltijd omdat zij geroepen zijn, het is een initiatief van de gastheer.
Maar als ze er eenmaal zijn, ja, dan nemen zij het initiatief over en dringen zichzelf naar voren.
Heel vaak gaan de parabels die Jezus vertelt dan ook hierover en de toehoorders worden erdoor van hun stuk gebracht omdat wat ze vertellen, vaak haaks staan op wat mensen gewend zijn te doen.
Jezus had het bij Zijn volgelingen allang gemerkt dat zij dit soort menselijke hebbelijkheden niet hadden afgeleerd.
Ook zij waren niet vies van ellebogenwerk, naar de eerste rij kruipen en anderen wegduwen.
We lezen het in Lucas 9, waar ook een gekibbel ontstond over wie de voornaamste was.
Jezus tikt hen op de vingers door een kind in het midden neer te zetten.
"Wie een kind opneemt, neem Mij op en neemt de Vader op die Mij gezonden heeft”, zegt Hij dan.
Of het verhaal wie er links en wie er rechts van Hem op de troon mochten zitten.
Wederom een flink tik op de vingers als Jezus zegt: " Wie van jullie de eerste wil zijn, zal dienaar van allen moeten worden”.
Niet de belangrijkste willen zijn, niet de voornaamste plaats willen bezetten, maar dienen, dat is wat Jezus van hen vraagt die Hem willen volgen. Gebeurtenissen die ons uitnodigen onze ogen te openen voor en steun te geven aan de zwakkeren in onze samenleving.
Als Gods mensgeworden Zoon heeft Christus onder ons ook de minste plaats willen innemen om ons juist daar te verheffen tot God.
Hij roept ons op om Hem in Zijn nederigheid en dienstbaarheid na te volgen.
Zo kunnen we een steentje bijdragen aan een wereld naar Gods hart.
Amen.
 
Hans Smits