Delen in Gods heerlijkheid

 
Broeders en zusters in Christus,
Hebt u dat ook wel eens dat er soms vragen over de hemel door uw hoofd flitsen?
Zo van: "zouden er veel mensen in de hemel zijn en hoe ziet het er daar uit?”
Ik denk dat het vragen zijn die bij ieder van ons wel eens op komen.
De ideeën van mensen lopen hierover nogal eens uiteen.
"Dood is dood” zegt de één, de ander zegt: " we komen allemaal in de hemel”.
Ja, ook in de tijd van Jezus dacht men hierover na.
We horen in het evangelie van deze zondag iemand aan Jezus vragen: "Heer, zijn het er weinig die gered worden?”.
Wie is nu die iemand en waarom stelt hij deze vraag?
Het was een volgeling van Jezus, één van Zijn leerlingen, die uit bezorgdheid deze vraag stelde.
Christus wijst de vraagsteller op zijn eigen verantwoordelijkheid.
Hij moet zich hierover niet bezorgd maken, hoe velen en wie in de hemel komen, dat is een zaak die God zal regelen.
Wij moeten gewoon ons best doen om gered te worden: " Spant u in tot het uiterste om door de nauwe deur binnen te komen”.
Het evangelie gaat niet op de eerste plaats over anderen, maar het gaat over ieder van ons persoonlijk.
Heel ons leven hoort aan God toe.


Vaak als je met mensen over de hemel of over de dood spreekt zeggen velen: "och , er zal wel iets zijn”, en als iemand sterft wordt het afscheid vaak gevierd als een terugblik naar wat geweest is, heel mooi en zinvol natuurlijk, maar tijdens een afscheid van iemand die ons zo dierbaar is en die wij niet kunnen missen mogen we zeker niet vergeten om een blik op de toekomst te werpen.
Een toekomst voor iemand van wie wij zielsveel houden en die wij het allerbeste gunnen, het Nieuwe leven, een nieuwe toekomst die voor hem of haar gaat komen.
Dat hij of zij "voor altijd bij de Heer, bij God zal zijn”.
Want dat is onze roeping, om het koninkrijk van God binnen te gaan en te delen in het leven dat God ons schenkt.
Jezus brengt ons in contact met Zijn hemelse Vader.
Hij brengt ons in contact met de Liefde en de Waarheid.
Christus heeft, door mens te worden, de afstand tussen God en mens voor altijd overbrugd.
Door Zijn komst, Zijn sterven en verrijzen, heeft Hij verlossing en nieuw leven gebracht.
Het is een band tussen God en de mens en die band, beste mensen, wordt zo af en toe flink op de proef gesteld.
Dat is de enge poort die voert naar het Koninkrijk van God.
Want het klinkt allemaal best gemakkelijk: dat christelijk leven en opvoeden, geduldig elkaar verdragen, plezier maken zonder de ander te kwetsen en ga zo maar door.
"Heer, Heer” te roepen volstaat niet altijd, maar juist de ervaringen en energie gebruiken voor het levensgeluk van zijn naaste, die eert de Heer waarlijk.
De deur van de hemel is ontoegankelijk voor hen, wie zich graag dik maakt of zichzelf opblaast, voor een ieder die leeft voor zichzelf alleen.
Ons worden geen eisen gesteld die boven onze mogelijkheden gaan.
Vandaag klinkt er in het evangelie een oproep voor iedereen, voor elk mens.
De deur van de hemel staat voor iedereen open.
Niemand is bij voorbaat uitgesloten, maar ook niemand is automatisch verzekerd van toegang.
Eigenlijk dus heel "menswaardig”, we zijn mensen die aanspreekbaar zijn op eigen verantwoordelijkheid.
Wij mogen in vrijheid God liefhebben.
Als we in een diepe verbondenheid met Christus die levenshouding kunnen opbrengen en nu al vurig antwoord geven op de uitnodiging van de Heer zelf, dan mogen we verzekerd zijn van Gods beloning.
Dan zullen wij een gelukkig leven leiden in Gods Geest.
Beste mensen, laten wij het maar gewoon aan de barmhartigheid van God over laten of het velen zijn die gered zullen worden.
Het zullen er misschien wel veel meer zijn dan wij verwachten.
Amen.
 
Hans Smits