_3.jpg)
Stof
|
Beste medegelovigen,
Nu de carnavalsdagen achter de rug zijn, het feestgedruis is verstomd, is alweer het moment aangebroken om terug te keren naar het leven van alle dag.
Of sterker nog: een sobere en ingetogen tijd breekt aan, wij beginnen de vastentijd, de 40-dagentijd, 40 dagen lang gaan wij ons voorbereiden op het paasfeest met daaraan voorafgaand het lijden en sterven van Jezus, onze Heer en Verlosser.
Wij gaan als volgelingen van Christus in deze vastentijd met Hem door de woestijn.
Een plek waar bijna geen leven meer mogelijk is, alles is door en droog , daar waar eenzaamheid de mens beheerst en vele gevaren op de loer liggen. |
|
Wij volgen Hem op de weg van lijden, wij gaan met Jezus als het ware ten onder om daarna met Pasen met Hem er weer boven op te komen.
Een tijd van bidden, versterven en het geven van aalmoezen.
Geven en geven kunnen twee totaal verschillende bedoelingen hebben.
Hierover is Jezus in het evangelie heel duidelijk.
Je kunt geven vanuit je hart, naar wat je hebt.
Je kunt ook geven, niet uit bewogenheid, maar om persoonlijk voordeel, om in de ogen van anderen goed te doen, zoals de farizeeën.
Zij doen hun goede werken omdat anderen hen hierom zullen eren en prijzen.
Dus om eigen eer en roem.
Bij hun ging het om de naam te verwerven van "vrome mensen”, maar het was alleen maar ijdelheid en had helemaal niets te maken met godsvrucht.
Wij moeten niet bidden en vasten voor onszelf, maar het bidden en vasten waartoe Jezus ons vandaag oproept, gaat om meer, om veel meer.
Het gaat er juist om dat wij meer voor de ander kunnen betekenen.
Vooral de medemens in nood, de eenzamen en de zieken.
Want Jezus zegt zelf niet: "Wat gij aan de minstens der mijnen hebt gedaan, hebt gij aan mij gedaan”?
Al deze daden komen onze verhouding met God ten goede, aan wie uiteindelijk alle dank en eer toekomt.
En hiervoor hoeven wij niet de aandacht te trekken, Christus zelf zegt ons: "Uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het ons vergelden”.
Een tijd van bidden, versterven en het geven van aalmoezen.
Geven en geven kunnen twee totaal verschillende bedoelingen hebben.
Hierover is Jezus in het evangelie heel duidelijk.
Je kunt geven vanuit je hart, naar wat je hebt.
Je kunt ook geven, niet uit bewogenheid, maar om persoonlijk voordeel, om in de ogen van anderen goed te doen, zoals de farizeeën.
Zij doen hun goede werken omdat anderen hen hierom zullen eren en prijzen.
Dus om eigen eer en roem.
Bij hun ging het om de naam te verwerven van "vrome mensen”, maar het was alleen maar ijdelheid en had helemaal niets te maken met godsvrucht.
Wij moeten niet bidden en vasten voor onszelf, maar het bidden en vasten waartoe Jezus ons vandaag oproept, gaat om meer, om veel meer.
Het gaat er juist om dat wij meer voor de ander kunnen betekenen.
Vooral de medemens in nood, de eenzamen en de zieken.
Want Jezus zegt zelf niet: "Wat gij aan de minstens der mijnen hebt gedaan, hebt gij aan mij gedaan”?
Al deze daden komen onze verhouding met God ten goede, aan wie uiteindelijk alle dank en eer toekomt.
En hiervoor hoeven wij niet de aandacht te trekken, Christus zelf zegt ons: "Uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het ons vergelden”.
Deze 40-dagentijd geeft ons weer de gelegenheid voor bezinning en gebed.
Wij worden uitgenodigd om los te laten wat ons hindert om goede mensen te zijn.
"Keert tot Mij terug: spreekt God door de profeet Joël en " wij moeten samenkomen in een heilige bijeenkomst”.
En wat wil zeggen: leven in geborgenheid?
Nu allereerst in waarheid, echt zijn, van binnen en van buiten, zonder schijnheiligheid, zonder gehuigel, maar oprecht en eerlijk.
Ja, het gaat om het diepste van ons hart.
We kunnen onszelf de vraag stellen: Mag God aanwezig zijn in die meest verborgen kamer van ons binnenste?
Of zijn wij daar liever alleen?
Laten wij vandaag op Aswoensdag beginnen in ons hart weer ruimte te maken voor God, Hij houdt van ons, Hij wil bij ons wonen.
Mogen wij in de komende tijd groeien in een levenshouding waarin ruimte is voor gebed en dienstbaarheid aan het geluk van onze naaste.
Dat wij dan zo met een opgeruimd hart het Paasfeest tegemoet gaan, want dat, beste mensen, is onze uiteindelijke toekomst.
Ik wens u een gezegende 40-dagentijd toe.
Amen.
Hans Smits