Ziende blind en horende doof

Broeders en zusters in Christus,
 
Vandaag zien we hoe Jezus, ten gevolge van het onbegrip bij zijn volk na de broodvermenigvuldiging en na de confrontatie met de Farizeeën, zich terugtrekt.
Hij trekt vanuit Tyrus over Sidon naar Decapolis: één van de heidense randgebieden.
Daar brengt men een heiden, een niet-jood, bij Hem, die doofstom is. Waarschijnlijk is het iemand die doof is en daardoor moeilijk kan spreken.
Horen en spreken gaan immers samen, want een kind leert praten door te horen.
Als doofstomme ben je ernstig gehandicapt en zwaar beperkt in de omgang met anderen omdat je niet over de woorden beschikt.
Het is ook bekend dat deze mensen heel vaak lijden aan vereenzaming.
Ze zien b.v mensen lachen en weten niet waarom.
Mensen kijken hen aan en ze denken dat er over hen gesproken wordt.
Elke blinde of dove of iemand die niet praten kan komt terecht in een min of meer geïsoleerde positie. Beste mensen, Onze zintuigen zijn de deuren naar de buitenwereld, daardoor komen we in contact met de medemens en kunnen wij communiceren.
Dat is heel belangrijk om mens te kunnen zijn.
Blindheid, doofheid, stomheid dat zijn als het ware gesloten deuren en daardoor worden contacten bemoeilijkt.
 

En dan die doofstomme die bij Jezus komt.
Jezus doet twee dingen: Hij raakt hem aan en zegt effeta: "ga open”
En daarmee opent hij de gesloten deuren naar de buitenwereld zodat de mens er weer helemaal bij hoort.
Het klinkt allemaal nogal gemakkelijk, maar het gaat hier eigenlijk om de geestelijke blindheid en doofheid.
De man in het evangelie staat namelijk symbool voor de mens die gesloten is voor Gods stem.
Voor de mens die verstikt is in zichzelf, iemand wiens hart gesloten is voor Gods stem.
Het gaat hier om mensen die helemaal opgaan in hun eigen wereldje en niets anders meer horen en zien dan alleen dat wat in hun eigen straatje past.
Voor de rest zijn ze blind en doof.
Opgaan in hun eigen ik, hun eigen wijsheid en doof zijn voor de raadgevingen van anderen en de overtuiging van de ander bij voorbaat al afwijzen.
Mensen die verblind zijn door alles, door vooroordelen, macht en hebzucht, die de moeilijke situatie’s in hun eigen leven zelfs niet meer zien.
Dat is een geestelijke handicap en voor hen kan Gods Woord een bevrijding zijn.
En net als de doofstomme neemt Jezus hen apart, niet omgeven of te midden van de massa die op sensatie uit is.
Jezus gebruikt een oud joods ritueel: de man met speeksel aanraken, dan richt Jezus zijn ogen ten hemel en brengt de man in contact met God. Dan komt dat ene verlossende woord: effeta: ga open.
De deuren naar buiten worden weer echt opengezet.
En dat, medeparochianen, gebeurt ook nu nog.
Ook nu nog hoor je en zie je mensen iemand ontmoeten die hem weet te raken of in een situatie terecht komen waardoor ogen en oren geopend worden en ze een ander mens worden.
Misschien kunnen we naar aanleiding van dit mooie evangelie ook onszelf de vraag stellen: staan onze deuren open naar de buitenwereld of zien we slechter en horen we minder, misschien kijken we alleen naar de mooie dingen en horen we alleen maar wat we graag willen horen.
Maar ook dat zijn hele normale menselijke trekken.
Horen en spreken zijn ook in de H.Schrift heel belangrijk.
Onze godsdienst is een godsdienst van het Woord, Het geloof komt voort uit horen, uit luisteren naar wat God tot ons zegt, niet wat we zelf denken maar iets wat ons in het diepst van de ziel wordt ingegeven.
Gehoorzaam luisteren naar ons hart.
Wij hebben dat luisteren nodig om God te ontmoeten in die ander en die ander in ons.
En dat is ook wat de Zonnebloem al meer dan een halve eeuw doet, en waar heel bijzonder dit weekend in ons hele land aandacht aan wordt besteed.
Aandacht geven aan de ander, een bezoekje brengen, een gesprek, wat ontspanning voor die mensen die noodgedwongen thuis moeten blijven, voor die mensen die zich niet meer kunnen bewegen in onze samenleving , die dreigen te vereenzamen omdat niemand naar hen omziet, maar ook die mensen horen erbij.
En al dat goede en dankbare werk dat doen de vele vrijwilligers van de Zonnebloem, zij verrichten hun werk vanuit hun hart, ze luisteren naar hun hart, daar waar Gods liefde begint.
Door deze vrijwilligers te steunen kunnen ook wij laten zien, wie Hij is.
Hij die er is voor u, voor ons en voor onze medemens.
Ook tot ons zegt de Heer: Ik sta voor de deur en Ik klop, als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij.
En juist vandaag op het Feest van Maria Geboorte, vinden we bij Maria, de moeder van Gods Zoon, dat gehoorzaam luisteren op een hele bijzondere wijze terug, zij was de eerste die geloofde in Gods Woord.
In niemand van de hele mensheid is Gods Woord meer mens geworden dan in haar.
Maria zei vol overgave: "Mij geschiedde naar Uw woord”, bij geen twijfel of nee vooraf, zij gaf een overtuigend "JA”. En als God ook ons hart opent, moeten ook wij spreken, alles wat wij biddend en luisterend van de Heer hebben gehoord.
God spreekt immers tot ons door Jezus, door de kerk, door Maria, het beeld en de moeder van de kerk.
We moeten niet bang zijn ons geloof te belijden.
We moeten niet bang zijn om te laten zien dat wij achter de Leer van de Kerk, achter onze Paus en bisschoppen staan.
Dat wij christenen zijn, dus van Christus zijn.
Wij mogen ons openen en net als Maria ons Jawoord geven.
Zo kan Jezus, als de verrezen Heer, Gods Zoon ons het meest nabij zijn.
We kunnen dan heel persoonlijk met hem omgaan en alles aan Hem voorleggen.
Hij zal ons aansporen, ons bemoedigen en troosten, ons uitzicht geven op de toekomst en steeds aan de deur van ons hart kloppen en onze ogen en oren te openen, ook voor die mensen die bezocht worden door de dames van de Zonnebloem, die hun hart voor al deze mensen geopend hebben.
Want zoals op een kaart van de Zonnebloem te lezen staat:
Zonder elkaar is iedereen alleen.
Amen.
 
 
Hans Smits