Opgaan naar het Kruis

Broeders en zusters in Christus,

We zien vanavond in het evangelie heel duidelijk dat Jezus niet alleen de Zoon van God is, maar ook een Mensenzoon. Hij weet dat het lijden niet aan Zijn deur voorbij zal gaan, en naar dat lijden ziet Hij zeker niet verlangend uit. De wens om Zijn Vader om redding te vragen komt wel degelijk bij Hem op , "Vader, het uur is gekomen dat de Mensenzoon wordt verheerlijkt ",maar Hij beseft ook dat daarmee Zijn opdracht zou mislopen. Jezus loopt niet weg van de wil van zijn Vader, ook al is het heel zwaar. " Nu is Mijn ziel ontroerd, Wat moet Ik zeggen? : " Vader, red Mij uit dit uur?” En dat is ook wat ons mensen vaak zoveel moeite kost: Gods wil volbrengen, ook als dat moeite kost! Verheerlijk Uw Naam, bidt Jezus, …Vader, laat niet mislukken, datgene waarvoor Ik mijn leven ga geven. Deze wil volbrengen vraagt offers, versterving en inleveren van verlangens. Jezus weet dat en daarom leert Hij het ons: "Wie zijn leven durft te verliezen, zal het winnen”. Dat is de hoop waarop wij ons moeten richten, en dat kunnen we niet alleen, daar hebben wij God voor nodig.

 

Op eigen krachten redden we dat niet. God wil, wat goed is voor de mensen en daarom heeft Hij zijn eigen Zoon gezonden, Jezus Christus. Uit liefde koos Jezus niet voor zichzelf, maar voor God en de mensen. Hij gaat door lijden en dood heen, Hij gaat een vreselijke kruisdood sterven en daarbij hoort een belofte: "Wanneer Ik van de aarde omhoog geheven zal zijn, zal ik allen tot Mij trekken”. Jezus geeft hier duidelijk aan wat er op het paasfeest in Jeruzalem te zien zal zijn, een kruisiging, een ter doodveroordeling van een misdadiger!! Maar Jezus’antwoord gaat juist een hele andere kant op. Hij legt uit wat er werkelijk te zien zal zijn, en voor dat zien, beste medegelovigen, zullen wij het oog van het geloof nodig hebben, en met dat oog kunnen we pas zien als we eerst onze oren hebben geopend en naar Hem luisteren. Hij verwijst naar de graankorrel die eerst in de aarde moet sterven om vrucht voort te brengen. Alleen wie zijn leven verliest, zal het vinden, Ja, Gods liefde en trouw is zo onvoorstelbaar groot, dat de dood, onze redding wordt. Die liefde en trouw van God en de aantrekkingskracht van Jezus’kruis verminderd niet. Hij blijft allen tot zich trekken. Wij mogen blijven vertrouwen op Zijn trouw, we hebben de zekerheid dat Hij ons liefheeft. De liefde van Christus blijft bestaan. De duisternis van ongeloof in deze wereld kan het licht niet doven. Jezus is door zijn kruis de Heiland van de wereld geworden en aan die waarheid kan niemand iets veranderen. Wij mogen ons niet laten ontmoedigen door de geloofsverduistering van deze tijd, het kan zelfs misschien wel een uitdaging zijn om te getuigen van de levende Heer. Maar dit zal niet gaan zonder slag of stoot, wij zullen dan het kruis tegen komen. Maar dit kruis is niet de ondergang maar de redding. Laten we in deze vastentijd, waarin nu juist kruis en verrijzenis centraal staan, bidden om kracht en vertrouwen, laten we proberen onze parochiegemeenschap zichtbaar levend te houden. Laten wij niet schuwen om voor de waarheid uit te komen, ook al lijkt het soms uitzichtloos, we moeten blijven vertrouwen op Gods kracht. Hij zegt tot ons allen: "Ben je zwak, dan geef Ik je kracht. Heb je de moed verloren, dan wil Ik je bijstaan. Ben je gevallen, dan wil Ik je dragen. Laten we samen verder bouwen aan de Heilige Stad, waar Gods woning onder de mensen staat en de waarheid aan de mensen blijven verkondigen. Hij blijft bij ons wonen, wij zijn Zijn volk en Hij zal de God met ons zijn. En Hij zal ons allen roepen bij onze naam, want de weg naar Jezus Christus is de enige weg naar het volle leven.

Amen.

Hans Smits