_3.jpg)
Waarom wenen jullie?
|
Broeders en zusters in Christus, |
|
Je kunt nu eenmaal niet om je eigen lichaam heen, niet om je eigen geest, je kunt niet zoals met een jas je lichaam ervan ontdoen en de ballast van je afgooien.
Hoe vaak gebruiken we ook zelf niet de uitdrukking: "als je maar gezond bent”.
Als we nu in het evangelie horen over een vrouw die jarenlang alle mogelijke dokters heeft afgelopen zonder ook maar iets verbetering te ondervinden en er zelfs op achteruit is gegaan, kunnen velen in onze tijd zich hierin vinden.
Ook deze vrouw was door haar ziekte buitengesloten van de maatschappij, zij werd eigenlijk doodgezwegen.
Haar verhaal wordt gekoppeld aan het overleden dochtertje van Jairus, twee verhalen met eigenlijk een zelfde betekenis: Beiden werden door Jezus in de maatschappij terug geplaatst, werden tot leven geroepen.
En in beide gevallen ging er een grote kracht van Jezus uit.
De vrouw en Jairus hadden een sterk geloof: en dat geloof wekt een enorme kracht bij Jezus op.
De vrouw die al jaren aan bloedvloeiing leed : had geen woorden nodig maar vertrouwde erop dat zij bij het aanraken van Jezus mantel genezen zou zijn.
Dan verdwijnt de vrouw in de menigte , genezen en wel.
Vervolgens komt de overste van de synagoge die al zijn vertrouwen en hoop op Jezus stelt.
Als de mensen horen dat het meisje gestorven is verklaren ze Jezus zelfs voor gek, ze worden boos als Hij zegt dat het meisje slaapt.
Ze vinden de houding van Jezus respectloos, hoe kan Hij nu vragen : waarom wenen jullie?
Maar voor Jezus gaat het alleen maar om het leven van het meisje.
Hij heeft totaal geen aandacht voor al die nieuwsgierige mensen.
Hij neemt dan ook alleen hen mee die een vonk van het geloof in zich hebben, de drie apostelen en de ouders van het kind, de anderen worden naar buiten gestuurd.
De ouders geloven en hopen dat Jezus is opgewassen tegen de dood.
Dan neemt Jezus het kind bij de hand en maakt hiermee duidelijk dat niet meer de dood maar het leven het zekerste in deze wereld is. Hij wil ons duidelijk maken dat we het leven moeten dienen, het moeten laten groeien en dat er met tederheid mee omgegaan moet worden en wekt dit jonge leven ten leven.
Het gaat hier eigenlijk niet alleen om dat ene meisje.
Het gaat ook niet alleen om die ene vrouw, nee, het gaat om hele volk , om alle mensen, generatie na generatie.
Jezus wil ze helpen, Hij wil alle mensen weer tot leven brengen, ze optillen, en zeggen sta op en leef.
Er de grote kracht van Hem uitging, is een kracht naar alle mensen, die de moed verloren hebben, voor hen waaruit langzaam het leven wegvloeit.
Het gaat dus, beste mensen , ook over onszelf.
Ook wij kunnen genezend rondgaan, mensen tot leven brengen.
Mensen op nemen die langzaam wegkwijnen, mensen een troostend woord geven en schenken aan de ander.
Het evangelie kan ons hierbij een handje helpen, het geeft ons de kracht om ons te bevrijden, ons gelukkig te maken, te verlossen van moedeloosheid, van alles wat ons dwarszit.
Ook in onze tijd kunnen we nog wonderen doen, kunnen wij elkaar tot genezing zijn.
Dat is wat het evangelie ons deze zondag wil zeggen: dat we in ons leven plaats mogen maken de voor ander, in je hart plaats maken voor de noden en voor de vreugden van anderen, ook als ons dat soms veel moeite kost.
Want we krijgen er het leven voor terug.
Amen.
Hans Smits
Hoe vaak gebruiken we ook zelf niet de uitdrukking: "als je maar gezond bent”.
Als we nu in het evangelie horen over een vrouw die jarenlang alle mogelijke dokters heeft afgelopen zonder ook maar iets verbetering te ondervinden en er zelfs op achteruit is gegaan, kunnen velen in onze tijd zich hierin vinden.
Ook deze vrouw was door haar ziekte buitengesloten van de maatschappij, zij werd eigenlijk doodgezwegen.
Haar verhaal wordt gekoppeld aan het overleden dochtertje van Jairus, twee verhalen met eigenlijk een zelfde betekenis: Beiden werden door Jezus in de maatschappij terug geplaatst, werden tot leven geroepen.
En in beide gevallen ging er een grote kracht van Jezus uit.
De vrouw en Jairus hadden een sterk geloof: en dat geloof wekt een enorme kracht bij Jezus op.
De vrouw die al jaren aan bloedvloeiing leed : had geen woorden nodig maar vertrouwde erop dat zij bij het aanraken van Jezus mantel genezen zou zijn.
Dan verdwijnt de vrouw in de menigte , genezen en wel.
Vervolgens komt de overste van de synagoge die al zijn vertrouwen en hoop op Jezus stelt.
Als de mensen horen dat het meisje gestorven is verklaren ze Jezus zelfs voor gek, ze worden boos als Hij zegt dat het meisje slaapt.
Ze vinden de houding van Jezus respectloos, hoe kan Hij nu vragen : waarom wenen jullie?
Maar voor Jezus gaat het alleen maar om het leven van het meisje.
Hij heeft totaal geen aandacht voor al die nieuwsgierige mensen.
Hij neemt dan ook alleen hen mee die een vonk van het geloof in zich hebben, de drie apostelen en de ouders van het kind, de anderen worden naar buiten gestuurd.
De ouders geloven en hopen dat Jezus is opgewassen tegen de dood.
Dan neemt Jezus het kind bij de hand en maakt hiermee duidelijk dat niet meer de dood maar het leven het zekerste in deze wereld is. Hij wil ons duidelijk maken dat we het leven moeten dienen, het moeten laten groeien en dat er met tederheid mee omgegaan moet worden en wekt dit jonge leven ten leven.
Het gaat hier eigenlijk niet alleen om dat ene meisje.
Het gaat ook niet alleen om die ene vrouw, nee, het gaat om hele volk , om alle mensen, generatie na generatie.
Jezus wil ze helpen, Hij wil alle mensen weer tot leven brengen, ze optillen, en zeggen sta op en leef.
Er de grote kracht van Hem uitging, is een kracht naar alle mensen, die de moed verloren hebben, voor hen waaruit langzaam het leven wegvloeit.
Het gaat dus, beste mensen , ook over onszelf.
Ook wij kunnen genezend rondgaan, mensen tot leven brengen.
Mensen op nemen die langzaam wegkwijnen, mensen een troostend woord geven en schenken aan de ander.
Het evangelie kan ons hierbij een handje helpen, het geeft ons de kracht om ons te bevrijden, ons gelukkig te maken, te verlossen van moedeloosheid, van alles wat ons dwarszit.
Ook in onze tijd kunnen we nog wonderen doen, kunnen wij elkaar tot genezing zijn.
Dat is wat het evangelie ons deze zondag wil zeggen: dat we in ons leven plaats mogen maken de voor ander, in je hart plaats maken voor de noden en voor de vreugden van anderen, ook als ons dat soms veel moeite kost.
Want we krijgen er het leven voor terug.
Amen.
Hans Smits